Again and again [Completed]

part-4

ဒိုယောင်းအငိုတိတ်သွားမှ ဂျောင်ဟွမ်သူ့ရင်ထဲကကောင်လေးကိုခပ်ဖွဖွတွန်းလိုက်သည်။

"မီရား လူတွေရှေ့မှာဒီလိုအားနည်သလိုနေမပြသင့်တာကို''

"မဟုတ်ဘူးခံစားချက်ကိုဖုံးကွယ်ထားဖို့မလိုပါဘူး ''

ပြောရင်းဆံပင်တွေကိုထိုးဖွပေးလိုက်တော့ အရင်လိုပုတ်မချပေ။ ထိုအစား

"ငါသွားတော့မယ် ''

ပြောပြီး Doyoung လှည့်ထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။ Junghwan သက်ပြင်းတချချဖြင့်သာကျန်ခဲ့၏။

"ဟူး မဟုတ်သေးပါဘူး ငါက ဘာလို့ရင်ထဲနွေးနွေးကြီးဖြစ်နေရတာလဲ ငါဘာတွေဖြစ်နေလဲမသိတော့ဘူး ရှုပ်ထွေးလိုက်တာ ''

*********

<Next morning>

Doyoung school Uniform လဲထားပေမယ့် ကျောင်းမသွားချင်တာကြောင့် Sofa ပေါ်မှာပဲငူငူကြီးထိုင်နေခဲ့သည်။

"Doyoungah ကျောင်းကို Hyung လိုက်ပို့မယ်''

Doyoung အောက်နှုတ်ခမ်းခပ်ဖွဖွ ကိုက်လိုက်မိသည်။ ကျောင်းကလူတွေကိုရင်မဆိုင်ရဲသေးတာကြောင့်ပင်။

"ကျွန်တော်မသွားချင်သေးဘူး ရင်မဆိုင်ရဲဘူး''

ပြောပြီးခေါင်းငုံ့သွားတာကြောင့် Hyunsuk Doyoung ဘေးတွင်ဝင်ထိုင်လိုက်ပြီး

"တလောကလုံးကိုချေပထားတဲ့ Doyoung က Doyoung မပီသလိုက်တာ ''

".....''

Doyoung ပြန်မဖြေ မျက်ရည်ဝဲတဲတဲ ဖြစ်လာရပြန်သည်မလို့။

"အင်းဒါဆိုလည်း သေချာအနားယူပြီး ရင်ဆိုင်ဖို့အားမွေးထားနော် Hyung training ဆင်းရဦးမှာမလို့ သွားတော့မယ်''

"Hyung ကျွန်တော် အိမ်မပြန်လို့ရလားဒီမှာပဲနေလို့ရော ''

Hyunsuk ခပ်ဖွဖွ ပြုံးရင် ဒိုယောင်းခေါင်းကိုပုတ်ပေးလိုက်သည်။

"ပြန်ရမှာပေါ့ အခုချိန် omma စိတ်ပူနေတော့မယ် ဒါပေမယ့်စိတ်ပြေတဲ့ထိနေလို့ရတယ်''

"Nae Hyung သွားတော့လေနောက်ကျတော့မယ် ''

************

<Other side>
At school