<နေ့လည်ကျောင်းဆင်း>
Junghwan Jeongwoo ကိုသူနဲ့အတူ နေ့လည်စာစားရန်လှမ်းခေါ်လိုက်သည်။
"ဂျောင်ဝူးးရားး ဒီကိုလာ''
"အော် လာပြီ''
ဂျောင်ဝူး ဂျောင်ဟွမ်နဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်ခုံမှာဝင်လိုက်တော့ ဂျောင်ဟွမ်ပြောလာသောစကားကြောင့်စူပုပ်ပုပ်ဖြစ်သွားရသည်။
"ငါမနက်က စီနီယာ နူနားနဲ့တွေ့ခဲ့သေးတယ်''
"ဘာပြောသေးလဲ''
"မင်းကိုသဘောကျနေတာစဥ်းစားပေးဖို့ ပဲပေါ့''
"မင်းကတခါတည်းမငြင်းခဲ့ဘူးလား''
"ဟွန် ငါကဘလိုငြင်းမလဲ''
"ahh shi** စိတ်ရှုပ်ဖို့ကောင်းတယ် ညဆိုလည်း စာတွေအများကြီးပို့နေတာ''
"လှပါတယ်သူက ဘာလို့ပြန်မကြိုက်တာလဲ''
"မကြိုက်ပါဘူး ငါကဘာလို့ကြိုက်ရမှာလဲ''
"မင်းမကြိုက်တဲ့အကြောင်းကိုငါသိတယ် မင်းကြိုက်တာက... ''
ဂျောင်ဟွမ်စကားဆုံးအောင်ပြောခွင့်မပေး ဂျောင်ဝူးက ထမင်းတလုတ်အရင်ခွံ့လိုက်လေသည်။
"စားစမ်းပါ အော်ဒါနဲ့ မင်းလည်း ဒိုယောင်းကြိုက်နေတာမလား''
"ငါက?..''
Jeongwoo ကငါသိတယ်နော်ဆိုတဲ့ပုံစံဖြင့်ကြည့်ပေးရင်း
"ayyyyဟန်ဆောင်နေဖို့မလိုပါဘူး ချင်းဂု မဟုတ်ဘူးလား Wuri? "
"အွန်း သဘောကျတယ် ကင်ဒိုယောင်းကိုသဘောကျတယ် ''
Junghwan အသံအနည်းငယ်ကျယ်သွားတာကြောင့် ဘေးတဖက်က ကျောင်းသားတွေအကုန်ဝိုင်းကြည့်လာသည်မှာ ဒိုယောင်းအပါဝင်ဖြစ်သည်။
All-ဝိုးးးးးးးးး ဆိုဂျောင်ဟွမ် ဆိုဂျောင်ဟွမ် ဆိုဂျောင်ဟွမ်
Doyoung မျက်နှာတပြင်လုံးနီရဲလျက်။ ဘယ်လိုလုပ် လူကြားထဲမှာအော်ပြီးတော့ ပြောနိုင်ရတာလဲ။
ကျောင်းသားတွေဆက်တိုက်စနေတာကြောင့် ဒိုယောင်းပူထူပြီး ဆက်မစားတော့ဘဲ သန့်စင်ခန်းထဲသို့ပြေးထွက်လာခဲ့လိုက်သည်။
YOU ARE READING
Again and again [Completed]
Fanfic"So Junghwan ဘယ်ချိန်ထိငါ့ကိုနှောက်ယှက်နေမှာလဲ အခုပဲဖြစ်ဖြစ်ငါ့ကိုလွှတ်ထားပေးပါတော့ ငါတောင်းပန်ပါတယ်'' 𝙏𝙝𝙞𝙨 𝙛𝙞𝙘 𝙨𝙩𝙖𝙧𝙩𝙚𝙙 𝙤𝙣 𝙅𝙪𝙡𝙮 22 2022 𝙈𝙮 𝙛𝙞𝙧𝙨𝙩 𝙛𝙞𝙘𝙩𝙞𝙤𝙣