roommates/taegyu✓

(4)Anlaşma

(Beomgyu's pov)

Ellerimi yıkamak için musluğu açtığım sırada biri daha kapıdan içeri girmişti,dikkat çekmemek için başımı eğip elimi yıkamaya devam ederken yanımdaki musluğu açtı. İşimi bitirip musluğu kapattıktan sonra arkamı dönüp gidecekken duyduğum tanıdık sesle donup kalmıştım.

"Sürprizlerimi beğendin mi? Umarım seni iyi çekebilmişimdir." Arkamı dönmeye korkuyordum çünkü bu ses kime ait biliyordum ve o kişinin yüzünü yeniden görmeye hazır değildim.

Yavaşça arkamı döndüğümde haklı olduğumu gördüm, gerçekten de oydu.

"Senin ne işin var burada? Sırf senden kurtulmak için Seul'e taşındım, yeter bırak artık peşimi! Yetmedi mi yaptığın şey?"

"Hadi Beom yapma burada sadece biz varız, dürüst olabilirsin. Bensiz bir hiç olduğunu ikimiz de biliyoruz."

"Bir daha beni rahatsız etme, defol git!" Dediğim şeye sinirlenip bana daha da yaklaşmıştı, bileklerime kızarıncaya kadar bastırıp beni öpmeye çalışıyordu.

"Yardım edin kimse yok mu?" Titrek sesimle yardım istiyordum, yapabildiğim tek şey buydu.

Şimdi

"Sonrasını biliyorsun zaten, beni kurtardın."

"Yanlış anlamadıysam o kişi eski sevgilin miydi yani?"

"Evet."

"Yani sen.."

"Eşcinselim."

"Anladım, neden onun yüzünden Seul'e taşındın peki?"

"Sonra anlatırım, yurda geri dönebilir miyiz artık?"

"Peki, dönelim."

⛪⛪⛪

"Sen odaya çıkıp dinlen, ben birazdan gelirim."

"Tamam."

Beomgyu'nun yanından ayrılıp Soobin'e bakmak için odasına gittim, hala bıraktığım gibiydi.

"Bu böyle olmayacak hastaneye falan gidelim."

"Gerek yok, düzelirim yakında."

"Soobin kendini daha fazla önemsemelisin, yarına kadar geçmezse birlikte gidelim tamam mı?"

"Peki peki."

Odasının kapısını kapatmış gitmek üzereyken uzaktan bizi izleyen Yeonjun dikkatimi çekti, yanına doğru ilerledim.

"Ne yapıyorsun burada ?"

"Soobin nasıl?"

"Hala hasta."

"Salak mı bu çocuk neden hastaneye falan gitmez ki bir insan?"

"Ben de aynı şeyi dedim ama dinlemiyor ki."

"Ben de yanına gideyim bari, destek için"

"Bol şans."

💌💌💌

(Yeonjun's pov)