Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Alarmımın sesiyle uykumdan uyandım fakat bugün cumartesiydi, akşam alarmı kapatmayı unuttuğum için sabahın köründe uyanmak zorunda kalmıştım. Yanımda yatan Beomgyu'yu incitmeden yavaşça kolumu kafasının altından çektim, yataktan ayrılmadan önce hafifçe yanağından öptüm ardından da banyoya gidip hızlıca yüzümü yıkayıp dişlerimi fırçaladım. Geri yatağa dönüp elime telefonumu aldım, dün gece gönderilmiş iki yeni mesaj vardı, merakla mesajlara tıkladım.
Sakura
-Konuşmamız lazım Taehyun.
-Acil.
Üzgünüm bu hafta sonu doluyum konuşamayız.
Beomgyu bana dün gece Sakurayla arasında geçen konuşmaları anlattığından beri artık onunla arama mesafe koyma kararı almıştım, bu ikimiz için de en iyisiydi. Telefonumu kapattım ve biraz daha uyumaya karar verdim, yeniden yatağıma uzanıp Beomgyu'ya sarıldım. Kokusunun verdiği huzur ile kısa sürede uykuya dalmıştım.
11:30
"Uykucu uyan!"
Beomgyu'nun beni sarsmasıyla birlikte uyanabilmiştim, saate baktığımda çok geç olduğunu gördüm.
"Ah, yemekhane bu saate kadar kapanmıştır!"
"Merak etmee..."
Yanımdan ayrılıp masaya doğru gitti, bir süre sonra elinde tepsi ile geri döndü.
"Ben çoktan yedim ama sana da yemek almıştım!"
"Vayy düşünceli sevgilim benim!"
Bir anda ağzımdan kaçmış olan o kelime yüzünden ikimiz de şaşkınlıkla birbirimize bakıyorduk.
"Ah, pardon. Bir anda böyle demem garip oldu."
"Sevdim aslında..."
"Yani diyebilir miyim?"
"Evet."
Odamız utanç dolu gülüşme seslerimiz ile yankılanmıştı. Görevlilerden birisi rahatsız olup kapımızı tıklatmış, zar zor onu geri gönderebilmiştik.
