roommates/taegyu✓

(5)Dilek

-Compass-The Neighbourdhood -

♡

"Günaydın!"Beomgyu'nun neşe dolu sesiyle uyanmıştım,aramız artık eskisinden daha iyiydi en azından birbirimize karşı hoş davranabiliyorduk.

"Günaydın!"onunla aynı tonda karşılık vermiştim,yüzü mutluluk saçıyordu.

"Bugün okula birlikte gidelim."

"Peki,hazırlanınca bana söylersin Soobin'e bakıp geliyorum."

"Tamam"

Beomgyu'ya gülümseyip odadan çıktım,alt kata inip Soobin'in kapısını tıklattım.

"Gir"

"Ooo birileri iyileşmiş bakıyorum da."

"Ne sandın, dün aşkitoşumla yalnız vakit geçirince vücudum güç topladı!"

"Belli,neyse giyinmeye devam et sen. Beom ile ben durakta bekliyoruz."

"Beom derken? Hani nefret etmiştin o çocuktan, ne bu samimi hitap şekli?"

"Uzun hikaye anlatırım sonra."

"Peki peki."

Soobin'in yanından ayrılıp oda'ya geri çıktım,Beomgyu yere bağdaş kurmuş oturuyordu.

"Niye yerdesin? Sandalyeye otursana."

"Burası daha rahat."

"Peki öyle olsun,hazır mısın?"

"Evet,gidelim hadi."Birlikte durağa kadar yürümüştük, henüz bizden başka kimse gelmemişti.

"Uf ya!"Beomgyu'nun bağırma sesiyle merakla arkama döndüm.

"Ne oldu?"

"Bağcıklarım çözüldü, bileğim hâla acıdığı için bağlayamıyorum."

"Ben hallederim."

Diz çöküp bağcıklarını bağlıyordum, işim bittikten sonra hafifçe başımı kaldırıp ona baktığım sırada o da dikkatle bana bakıyordu. Gözlerimiz kesiştiği sırada yanakları kızarmıştı,panikle gözlerini benden kaçırdı.

"Ah, teşekkür ederim zahmet oldu."

"Sorun değil."

"Selam doğum günü çocuğu!"Kai omzuma sert bir darbe geçirerek konuşmaya devam ediyordu, diğerleri de ard arda doğum günümü kutluyordu.

"Ben bile unutmuşum siz nasıl hatırladınız?"

"Hatırlarız biz."

Beomgyu şaşkın şaşkın bize bakıyordu, çekingen bir sesle:

"Doğum günün mü?"Dedi.

"Evet."

"O zaman iyi ki doğdun."

"Teşekkürler."

Bir süre boyunca anlamsızca bakıştık,servisin gelmesiyle birlikte bakışma son buldu.

"Yanına oturabilir miyim?"

"Ah,tabi."Beomgyu'nun oturması için kenara kaydım.

"Bir kez daha teşekkürler."

"Ne için?"

"Yanımda olduğun için, sonuçta seni ilgilendirmeyen bir meseleydi ama sen yardım etmeyi seçtin. Teşekkür ederim."

"Kim olsa aynı şeyi yapardı, teşekküre gerek yok."

"Yapmazdı, çoğu insan uğraşmak istemez böyle bir saçmalıkla sen öyle yapmadın."