En büyük asklar nefretle baslar • Kerem Aktürkoğlu

0.3

Leyla arabasina binip eve sürüyordu. Yorgun, stresli ve uzun bir günden sonra yapmak istedigi tek sey yataginda yatmakdi. Bugün cok sey yasamisdi ama
aklinda kalan tek sey ise Kerem Aktürkogluydu.
Genc kiz adamin kokusunu buram buram icine cekerek halen kokluyabiliyordu.
Kendi kendine mirildaniyordu arabanin icinde.
„Kendine gel, o sana tek yardim etti, hayatini kurtari.
Kim olsa yapardi bunu, bu kadar etkilenek bir sey yok bunday. Leyla Allah askina deli misin ya."

Istanbul trafigi ayri bir sinirlendiyordu kizi ama daha cok kizdiran olay ise neden Keremi aklindan cikaramamasi.

Sonunda eve varmisdi ve direk banyoya yönelip up uzun bir dus almisdi. O kadar iyi gelmisdiki bu dus. Hemem üstünü giyinip yatagina yöneldi. O anda fark etti ki kac saatir telefonuna bakmisdi. Tanimadik bir numara ve babasi aramisdi.

Leyla: Efendim Baba

Fatih Terim: Eve gittin mi kizim

Leyla: Evet evdeyim dusadyim duymadim aradigini

Fatih Termin: Bugün olanlari duydum iyisin degil mi?

Leyla: Evet baba iyim dedim ya, bunu bugün 917373 kez sordunn

Fatih Terim: Kerem ogluma sagolsun, oda vardi o asansöre yoksa her seyi daha kötü olabilirdi.

Leyla: Baba benim cok uykum var bu konuyu sonra konusuruz iyi geceler yarin görüsürüz

Fatih Terim: Iyi geceler Kizim

Uyumayacakdi Leyla. Uyumak yerine Keremi düsünmeyi tercih etmisdi. Ondan o kadar haz etmezken simdi yataginda onu düsünüyordu. Ona nasil simsiki sarildigini. Vücüdünün sicakligini hissedigini. Kokusunu nasil icine cekdigini. Onun ellerini nasil saclarini oksadigini. Onu nasil sakinlestirdigini düsünüyordu.

Leyla derin derin düsüncelerine dagilmisken. Telefonu bir daha calismisdi. Ekrana bakarken yine o tanimadik numara ariyordu onu.

Leyla: Efendim

Kerem: Iyi aksamlar Leyla ben Kerem, aksam aksam aradim kusura bakma. Önceden aradim ama acmamisdim bir daha arayim dedim. Rahatsiz etmiyorum umarim

Leyla: Iyi aksamlar Kerem. Yok hayir rahatsiz etmiyorsun, ilk aramani duymadim. Demin babam aradi geri dönme firsatim olmadi

Kerem: Anladim.. Nasil oldun?

Leyla: Cok daha iyim. Sen olmasaydin herhalde beni asansörde ölü bulucaklardi.

Kerem: Öyle deme...

Leyla: Cok tesekkür ederim Kerem...

Bir süre aralarinda bir sessiz vardi, o sessizligi bozan kisi Kerem oldu.

Kerem: O olaydan itibaren seni ve senin kokunu düsünmek normali? Söyle bana Leyla sabahdan beri aklimdan cikmiyorsun