Love Story Illustration

| 1 |

ဇန်နဝါရီလ သုံးရက်နေ့။

သည်နေ့တော့ နေသာသည်။မိုးတိမ်ပန်းချီတို့က ဒါမျိုးဆိုသိပ်ကြိက်သည်လေ။နေသာနေတဲ့အချိန်လေး ပုံဆွဲဖို့ အိမ်ရှေ့ လမ်းမကြီးနားက ရေကန်ဆီသို့လှမ်းလိုက်သည်။

ထိုရေကန်က နေသာသည့်အချိန်ဆို ထိုင်လို့သိပ်ကောင်းသည်။ လေကတစ်ဖြူးဖြူးနှင့် ကုက္ကိုပင်ကြီးရဲ့အရိပ်က မိုးတိမ်လို လူသေးသေးလေးအတွက် နေရောင်ကိုကောင်းကောင်းကာပေးနိုင်သည်။

မိုးတိမ်ပန်းချီတို့များ လူကောင်က ဘယ်လောက်သေးသလဲဆိုရင် အသက်ကသာ ဆယ့်ရှစ်နှစ်..လူကောင်က ငါးပေခုနှစ်ကနေ မတက်။

ထပ်ပြီး မထွက်တဲ့အရပ်နှင့် ချစ်စရာကောင်းလှသည့် မျက်နှာလေးကြောင့် မိန်းကလေးများ​​၏ သဘောကျခြင်းအပြင် အစစ်အနေနဲ့ ယောက်ျားလေးတွေရဲ့ သဘောကျခြင်းကိုပါခံရသည်။တစ်ခါတစ်ရံဆိုရင် ရည်းစားစာတွေရတတ်သေးသည်။

မိုးတိမ် ရေကန်ဘက်ကိုကြည့်လိုက်တော့ လူရှင်းသည်မို့ ခုန်ဆွခုန်ဆွနှင့် စတိုခန်းထဲက ပန်းချီပစ္စည်းများသယ်ချလာသည်။

လူကောင်က သေးသည်မို့ ပစ္စည်းသယ်လျှင် နှစ်ခုထပ်ပိုမသယ်နိုင်။ဒါတွေကြောင့်လည်း ပုံတစ်ခါဆွဲခါနီး ပစ္စည်းသယ် အပို့က တစ်နာရီလောက်ကြာတတ်သည်။

" အမလေး..မောလိုက်တာ။အာ...ထပ်ပြီးမေ့ခဲ့ပြန်ပြီ။ ပုံဆွဲတာ စုတ်တံကသယ်မလာလို့ရမလား..မိုးတိမ် မိုးတိမ် မင်းပုံဆွဲတာများပြီး ဂေါက်များဂေါက်သွားသလား "

မိုးတိမ် ပန်းချီပစ္စည်းတွေချကာ စုတ်တံပြန်ယူရန်..ကိုယ့်ကိုကိုယ်အပစ်တင်ပြောဆိုရင်း လမ်းမကြီးကို အကူးမှာ တစ်ဖက်က လာသည့် ကားနှင့် တိုက်မိမလိုဖြစ်ပြီးလဲကျသွားသည်။

" ဟေ့..ချာတိတ် ဘာဖြစ်သွားသေးလဲ။ "

မိုးတိမ် မျက်လုံးထဲ လူတစ်ယောက်က ဝိုးတစ်ဝါးပေါ်လာသည်။ထိုလူဘာတွေပြောနေလဲ ကြားတော့ကြားရပေမယ့် သိပ်မသည်းကွဲ။မိုးတိမ် " ချာတိတ် " ဆိုသည့်တစ်လုံးသာ ပီပီပြင်ပြင်ကြားလိုက်ရသည်။

" ဟေ့..ချာတိတ် "

" ဟေ့..ဟေ့ မမေ့သွားနဲ့လေ။ အဲ့တာမှ ​ောက်ပြဿနာပဲ။ လောနေပါတယ်ဆိုမှ ီးပဲ "