Sana aslında çok söylüyebileceğim bir şeyim yok. Sen de diğerleri gibi ölmem için elinden gelenin fazlasını yaptın. Seni suçlamıyorum,hakkettim. Daha doğrusu suçlamak istemiyorum. Çünkü son dakikalarımda kin beslemek istemem. Doğru duydun,son dakikalarım. Eminim şuan hepiniz mutluluk göz yaşları döküyorsunuzdur. Dökmelisiniz de,çünkü dilekleriniz kabul oluyor.
Dediğim gibi çok söylüyebileceğim bir şey yok ama anlatabileceğim bir şey var...
3 gün önce...
Seninle yürüyüş yaparken beni birden bir arabanın önüne ittiğinde anladım her şeyi. Eğer arabayı süren kişi ani fren yapmasaydı şuan ölmüş olabilirdim. Gerçi bir şey değişmedi,ha 3 gün önce ha 3 gün sonra.
Sana bunu neden yaptığını sorduğumda bana bunun bir şaka olduğunu ve neden bu kadar abarttığımı sordun. O an ani bir sinirle sana attığım tokatla size dönüşmeye başladığımı fark ettim ama artık bu önemli değil. Çünkü ben,ben olarak terk ediyorum bu dünyayı. Senin çabalarına gerek kalmadı...
