Mr. Casanova meets Ms. Bitter

Chapter 62: Sign?

Keep Reading Delixxiess!♡
---------------------------------------------------------------------
-----------------

Chapter 62: Sign?

BRYLLE'S POINT OF VIEW

    February passed just like bubbles. Who would've thought that today is already in last week og March? Madali lang lumipas ang buwan ng February dahil nasa March na tayo ngayon.

and guess what today is the preparation day before the graduation Day.

faculties prepares a lot of activities, because since this month is March our University held again a Sports Tournament like; Volleyball, cheerleading, swimming, badminton, basketball and etc.

anyways ang team namin na Black Fox ay hindi kasali sa competition since nanalo kami last tournament, but we have a game, guest game lang siya at ang aming kalaban ay sikat din na University. Magaling din sila dahil ang Captain ba naman nila ay si Black Hyung.

yes, nag guest ang team nina Black Hyung sa School Tournament namin. Sila ang kasinggaling din namin na team, pambato din sila ng schools nila sa iba ibang tournament pero hindi nga lang kami nagkalaro ng tournament dahil every division lang kasi at iba 'yung district nila kaysa dito. So, hindi kami nagkalaban ever since.

pero nababalitaan namin na sikat ang team nila na Ball Sparrows. Lalo na ngayong nagbalik na ang Team Captain nila na si Black Hyung. Idol ko nga 'yang si Hyung e dahil ang galing galing niya talaga maglaro ng basketball. Siya pa nga ang nag trained kay Captain eh. Pero karon mukhang magkasingggaling na silang dalawa ni Captain.

“Bry!”

napalingon ako ng may tumawag sa akin.

“oh, dylan.” sabi ko at nag manhug kami.

“tara na!” he said.

“saan tayo pupunta?” 

“nakalimutan mo na ba pre, ngayon ang cheerleading competition nina Kaylee. Marami na ngang tao doon sa gym e.” sabi niya.

ay, oo nga. Muntik ko ng makalimutan na ngayon din pala ang competition ng cheerleading team, at kasama na doon si Kaylee.

“aah..oo nga pala. Ahmm.. mukhang hindi na lang ako pupunta doon, ano naman ang gagawin ko doon. May supporter naman ai Kaylee doon e. Nandoon si Klayd kaya siguro hindi na lang ako pupunta doon.” sabi ko.

narinig kong bumuntong hininga si Dylan at inakbayan ako,

“hindi pa rin ba suko 'yang puso mo?” tanong niya na nakapag-iwas ng tingin ko sa kaniya.

dahil, totoo ang sinasabi niya. It's been months but still, my heart still into her. Hindi pa rin siya napapagod at hindi pa rin bumibitiw. Ewan ko ba sa pusong 'to, sinasaktan na nga nakuha pang lumaban at hindi sumuko.

“Well, silence means no. Alam mo kasi pre, kaya hindi ka pa nakakamove on dahil hindi mo pa kasi napapatawad ang tao sa paligid mo. Especially yourself, you can't let go the past, you're still holding on and blaming yourself why it turn out right now. Pero pre, payong kaibigan lang ha, just forgive and forget or sige, alam kong hindi madaling lumimot lalo na nasaktan ka ng sobra, then kahit magpatawad ka man lang. Alam Kong makakatulong sayo 'yun para tuluyan nang mahilom 'yang sugat sa puso mo.” he said and tapped my shoulder.

hindi ako nakapagsalita dahil sa sinabi ni Dylan sa akin, dahil sa totoo lang, may point siya at natamaan ako ng sobra sa sinabi niya. Masakit pa rin kasi sa akin ang nangyari sa aming tatlo ni Kaye at Klayd. Alam kung lumipas na ang mga buwan at kailangan ko na siyang e-let go pero tama si Dylan, hindi ko kayang e-let go si Kaye kung hindi ako magpapatawad sa sarili ko at obvious kay Klayd na Hanggang ngayon ay tinuturing ko parin na kalaban sa lahat ng bagay.