Sonunda yemek yeme işini bitirmiştik. İçimi bir heyecan bastı. uzun zaman olmuştu hemen en sevdiğim tişörtmumu giydim bunu bana Hürkan hediye etmişti, parfümü aldım Hürkanın bende kalan parfümü onu geri vermeye fırsat bulamamıştım gözlerim doluyordu üstüme sıktığımda kokladığım koku sanki Hürkanı yanımda gibiydi hissettiriyordu.
Elimi yavaşça gözlerime götürdüm üzümü kapattım derin bi nefes alarak akan yaşları temizledim ve odamdan çıktım.
Ali ise tüm bulaşıkları yıkamış ve salonda beni bekliyordu. Beni görünce ağladığımı farkettmis olmalı ki bana sarılmaya başladı "Sakin ol o seni bu kadar hızlı bırakacak biri değil" dedi. Haklıydı biz çok yakındık o beni bırakmaz bırakamaz.
Arabanın anahtarını aldıktan sonra evden çıktık. Evlerimiz o kadar uzak değildi aslında neden arabayla gittiğimizi bile bilmiyorum. Sonunda Hürkanın kapısının önünde duruyordum. Zili çalmaktan ve karşıma cıkacak olan Hürkandan korkuyordum. Ali bir anda zile bastı.
"-Ne düşündün be gülüm bas geç"
İçerden sesler geliyordu ama kapıyı açan yoktu. İçime bir ürperme geldi ya ona birşey olduysa? Ali birkaç defa daha zile bastı. Yine açan yoktu. Kapıyı hızlıca tekmelemeye başladım.
"-Evde ses var görüntü yok amk bune"
"+Sence Hürkana birşey mi oldu"
"-Sacmalama belki dışarı çıkmıştır"
"+İçerden sesler geliyo"
"-Şimdi iki seçenek var bence 1. Hürkan eve karı attı kapıyı o yüzden acmiyo ve bu ses onlara ait 2. Hürkan evde değil ve televizyon açık kalmış."
"-Ama alınma ama 1. Seçenek daha mantıklı geliyo"
Burda bırakıyorum aq canım sıkıldı zaten yakında final yapmayı düşünüyorum çünkü aklıma yeni bir kitap fikri var
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mengola "Gizemli Aşk"
Romance-Benden hoşlandığını çok belli ediyorsun? +Kes sesini Hürkan
