Eğer Sana Aşık Olursam(askıda)

-4-

Odamı dolduran ışıklar ile uyandım. Doğruldum ve bolca gerindim. Dün akşam iyice düßünmuştüm. Zayn i kesinlikle seviyordum. Kesinlikle. Bundan emindim artık. Ve beni sevmesini sağlamam şarttı. Liam a dün Zayn ile arkadaş olamaya çalıstığımı soylemiştim. Ve o bana birkaç tavsiye vermişti.

Bu gün doğum günü olduğunu biliyordum. CakeBoss dan bir pasta sipariş etmiştim ve yine Liam ın tasviyesi üzerine ona yeni bir saat almıştım. Evet evet bayaği para harcadım. Ama Zayn buna değerdi. Pastayı kafeteryada ki buzdolabina koymuştum ki bunun içinde on pound vermistim.

Lanet olsun borsa ve okulumuzdaki çıkarcı çalışanlar! Ayağa kalktım. Dolabıma yürüyüp okul üniformalarimı aldım ve giyindim. Tekrar lanet olsun kaşındıran okul üniformaları. Ne olur ki biraz daha rahat olsalar?

Zayn in hediyesini aldiktan sonra odamdan çıktım. Once kafeteryaya uğrayıp pastayı ladım. Henüz ortada sayilabilir ögrenci vardı. Kesin Demi henüz kalkmamıştı.Liam 53 numaralı odada kaldığını soylemişti. Lütfen yanlis hatırlamiyor olayım. Yoksa iki yüz poundluk o saat başka birine gidebilir. 53 numaralı odanın önünde durdum.

Henüz uyanmamiş olabileceğini düşünerek kapıyı hayvanca vurdum. Öyle ki elim bile bir an sızlamıştı. Sonunda kapı açıldı. Zayn tyhafca bana baktı.

"Yıne uzerime kahve dökmeye mi geldin ufaklık?". Ahhh ecvet ya. Bu gün 18 yaşına giriyor. O yüzden bana ufaklık diye sesleniyor. Şimdi mantık çerçevesine girdi işte.

"O sıcak çikolataydı"dedim yüzümü düşürerek. Tekrar toparlanarak gülümsedim. Kendine gel Gomez!

"Bu gün doğum günün olduğunu duydum"dedim ve pastayı ona uzattım.

"Doğum günün kutlu olsan. Su poşette de hediyen var"

"Senden bir sey istemedim ben"

"Hediyeler zaten istenmez. Bu yüzden hediye denir". Zayn gözlerini devirerek kapıyı kapattı. Neden? Hoş bir şey yapmiştım. Üstelik o kadar para harcamıştım. Kapıyi tekrar vurdum. Ve tekrar. Ama Zayn açmadı. Nefesimi sesli bir şekilde dışarıya verdim.

Pastayı hediyesi ile birlikte kapısının hemen önüne koydum. Birinin kapmayacağinı umarak uzaklastim oradan.

___________________________________

Demi ilerideki masada beni bekliyordu. Saat dokuz olmuştu. Dersler yarım saat sonra başlayacaktı. Ve canım hiç kahvaltı yapmak istemiyordu. Yanına oturdum.

"Günaydın"dedi Demi kocaman gülümserken.

"Günaudın"

"Ahh yine neyin var Sel?"

"Ona pasta aldım! Güzel bur pasta! Bir de saat ustelik iki yüz pound verdim! İki yüz! Ama o kapıyi yüzüme kapadı. Üstelik bir de çıkıştı. Neden bana böyle davranıyir? Neden kalbimi kırmayı seviyor?"dedim ve gözümden yasların akmasına izin verdim. Demi bana sarıldı.

"Ahhh sen fena halde aşıksın.". Başımı salladım. Zayn uğruna aģlamak tuhaftı. Nede olsa birbirimizi iki gündür tanıyorduk. İki gün birine delicesine aşık olmak için aptalca bir süre. Yetersiz. Yani belki de aşık değilim. Öyle sanıyorum ama degilim belki de. Belki de boşuna ağlıyordum. Kafamı Demi nin omuzundan kaldırmama sebep olan sey Liam ın karşımıza oturmasıydı.

"Neler oluyor?"diye sordu merakla. Demi dudaklarını büzdü.
"Sanırım Sel kafayı bozmušdurumda"dedi ardından. Ona bakarak gözlerimi devirdim. Demi tebessüm etti.

"Yanlızca ortamı yumuşatmaya çalışıyorum. Ve keyfini yerine getirmeye"

"Gördüğün gibi işe yaramıyor!"

"Biri bana ne olduğunu anlatabilir mi?"diye tekrar sordu Liam panikle. Derin bir nefes aldım. Birine en yakın arkadaşından delicesine hoşlandığınızı nasıl söylersiniz ki?

"Zayn bana çıkıştı. Yine"

"Sana çıkıştıği için mi ağlıyorsun?". Başımi eğdim. Göz teması kurmamaya çalıştım.
"Sanırım ondan hoşlanıyorum"diye mırıldandım. Liam bana şaskınlıkla baktı.

"Ne?! Ciddi misin?"başımı salladim. Elbette ciddiyim böyle işlerin şakası olmaz. Liam bana şaşkınlıkla bakmaya devam ediyordu. Omuz silktim.

"Neden bu kadar büyük bir tepki verdin ki?". Liam cevap vermedi. Elini masaya vurarak kalktı ve uzaklaştı. Bana mı sinirlenmişti? Ne vardı ki bunda bu kadar büyültülecek? Birde onun tripleriyle uğraşamazdım. Canım gereğinden fazla sıkkındı. İć çektim.

"Hepsi birbirinden tuhaf"

"Ne yapmayı düşünüyorsun?" diye sordu Demi. Tekrar iç çektim.
"Uğraşmaya devam edeceğim. Pes etmeye niyetim yok Demi"

"Yine hırs yapma Sel. Oluruna bırak"

"İmkani yok! Beni tanıyorsun. Bu işten vaz geçemeyecek kadar seviyorum onu"

"Ahh hadi ama! İki gündür tanıdığın birini böylesine sevemezsin. Sevmemelisin."

"Bırak hata yapayım. Belki de ders alırım böylece"diyerek son noktayı koydum ve dramatik konuşmamı bitirdim. Bu işten beni ancak Demi vaz gecirebilirdi. Ama inat etmiştim bi kere. Yani onun için de kolay olmayacaktı.

***

Ders çıkışında direkt Zayn i bulmak için diğer sınıflara daldım. Ama beni durduran Niall konuşmaya başladı.

"Şey Demi nin doğum günu ne zaman?"diye sordu heyecanla. Arkasına bakıyordum. Gozlerim deli gibi Zayn i arıyordu. Cevap vermezsem susmayacağini biliyordum.

"Ağustosda Niall. Yani paniklemene gerek yok. Bekle kız arkadaşının doğum gününü bilmiyor musun? Neyse şimdi sırasi degil. Zayn nerede?"

"Ovv. Bana sabah olan olaydan bahsetti. Pastayı ben yedim."

"O nerede Niall?"diye sordum devam etmesine izin vermeyerek. Pasta yi o mu yemiş? Peki ya pahalı saat? Caktirmadan Niall in bileklerine baktım. Onda değildi.
"Odasında. Az önce cıktı. Bir sorun var sanırım". Ona öfkeyle baktım. Nefesimi sesli bir şekilde dışa verip Zayn in odasına koşmaya başladım. Bu kez kapıyı yüzüme kapatmamasıni umuyordum.

Odasına vardım. Yine deli gibi kapisına dayandım. Ses çıkmadı. Tekrar vurdum. Yine açan olmadı.

"Zayn içeride olduğunu biliyorum. Patlamış mısır kokusunu alabiliyorum"dedim kapıya bir kez daha vurduktan sonra. Yine ses çıkmadı.
"Zayn hadi ama aç şu kapıyı". Kapı sonunda açıldı. Zayn büyüleyici gözleriyle bana bakıyordu. Bıkmışcasına bakıyordu üstelik.

"Ne istiyorsun?"diye sordu kabaca. Kapınin kenarına yasladı omuzunu.
"Beni terslemekten vaz geçmeni istiyorum"

"Hah neden?". Birde gülüyor mu? Dalga geçdiğimi mi sanıyor?

"Saat nerede?"

"Ne saati?"

"Hediyen! İkiyüz poundluk bir saat!"diye bağırdım. Bağırmak istememiştim ama dikkatini verip beni dinlemiyordu. Sakinleşmek için derin bir nefes aldım.
"Boşver. Yanlizca....benden neden hoşlanmıyorsun?"diye sordum sonunda. Zayn tam olarak gözlerimin içine baktı. Yüzünde açiklayamayacağim bir ifade vardı.

"Bilmiyorum ufaklık."

"Yeter! Bana ufaklık demeyi bırak artık! Arkadaş olmak için uğraşiyorum. Benimle alıp veremediğin ne? Ben sana ne yaptım?"diye sordum sinirli bir tavırla. Zayn başini eğdi.

"Bunları anlayamayazsın ufaklık. Git şmdi"dedi ve kapıyı (tekrar) yüzüme kapattı.