Eğer Sana Aşık Olursam(askıda)

5

Hayal kırılklılları hayal kırıglıklari. O kadar uğraşıyordum ve her seferinde hepsi boşa gidiyordu. Sanırım yanlızca zaman kaybediyordum. Boşuna kürek çekiyordum. Derse girdim. Bütün moral bozukluğunun üzerine birde tarih dersini mi kaldıracaktım şimdi? Kim bilir Bay Whitmen ödevime ne vermişti?

Bay Whitmen ödevlerimizi dağitmaya başladı. Yanlıza Zayn in arkadaşı Louise ile dersim ortaktı. Ve ben Demi olmadığı için sıkıntıdan patlıyordum.

"Birkaçınız çok iyi çalışmış. Bayan Gomez? Size bir C verdim."

"C mi? Bay Whitmen ben bu ödeve bütün hafta sonumu verdim."

""Kraliçe Elizabeth o kadar çirkindiki Çirkin Bakire Kraliçe olarak tanınmıştı" bu saçma"

"Ama çirkindi. Bunlar doğrular"diyerek kendimi savunmaya çalıştım ama Bay Whitmen umursamadı. Kafamı sîraya gömdüm. Başım fena ağrıyordu. Louise başımı kaldırmama sebep oldu. Beni dürterek bir not uzatti.

Teneffüsde okul kapısinda konuşabilir miyiz?
Zayn

***

Büyük bir heyecanla sınıftan çıktım. Beni terslediği için özür dilese iyi olurdu. Okuldan çiktım. Ve bahçe kapısına doğru yürümeye başladım. Kalbim çok hızlı atıyordu. Belki de beni yine tersleyecekti. Ve ya Harry falan şaka yapıyor olabilirdi. Eğer öyleyse sıkı ve sert bir yumruk için hazır olsa iyi olur.

Demi'nin beni görmemesi için çok uğraşmıştım. Bunu pek desteklemiyordu nede olsa. Tamam bende Zayn i pek tanıyor değildi. Ama niyeyse kalbimi bir şekilde ona kaptırmıştım. Tamam. İlerideydi. Telefonuyla uğraşıyordu ve bordo bir bere takmıştı. Üstelik giydiği siyah gömlekte ona çok yakışmıştı. Siyah gömleği hep sevmişimdir. Yanina gittim ve Zayn telefonunu kapatıp cebine koydu.

"Zayn!"

"Geldin ufaklık" yok ebesinin....geldim mi cidden? Hadi be!
"Ne oldu?"

"Ben şey diyecektim. Aa bak ikimizde birbirimizi sevmiyoruz. Yani arkadaş olma çabalarini anlıyorum ama tanısan benden zaten nefret edersin. Yani çaba gösterme tamam mı?"

"Bekle ne? Manyak misin sen? Buraya beni bunu söylemek için mi çağirdın?"

"Evet. Bir daha konuşmayalım"

"Öküzün tekisin Malik!"

"Sorunda o zaten."

"Pislik!"diye bağırdım. Oldukça sesli bağırmıştım.
"Sessiz ol ufaklık"

"Sen şerefsizin tekisin!"

"Sus"

"Gerizekalı!"

"Sus dedim Gomez!". Bu kez bağıran oydu.
"Bana susu deme. Şerefsizin tekisin! Ya oğlum! Ben seni seviyorum lan! Ben seni seviyodum! Öküzün tekiymişsin lan sen!"diye bir kez daha bağırdım. Zayn bana şaşkımlıkla bakıyordu.
"Piçin tekisin!"dedim ve sinirle oradan uzaklaştım. Okul sınırlarından dışarıya çiktım. Başımın ağrısi daha da şiddetlenmişti ve şimdi de dönüyordu.

Çocukluğumdan beri bir hastalığa sahiptim. Astım ve ya onun gibi bi şey. Başım dönmeye başlıyordu. Panikliyordum ve nefes alıp veremiyordum. Panik atak falan değil. Tam olarak ne olduğunu çözemiyordum. Boğazım yine kapanmıştı. Nefes alamıyordum. Görüntü bulanıklaşıyordu. Nefes almaya çalışıyordum. Ama olmiyordu.

***

Müthiş ağrı tekrar başladı. Karnımdada vardi aynı ağrı. Gözlerimi açamayacak kadar yorgundum. Gücüm yetmiyordu. Kapı açılma sesi duydum. Rahatsız edici bir şekilde gıcırdadı. Biri konuştu.

"Bırak artık onu Zayn. İyi işte"

"Emin olmadan bir yere gitmeyeceğim. Bunlar benim suçum Niall. Hepsi. Bu yüzden iyi olduğunu görmem lazım"

"Hemşire iyi dedi. Dinlenmen lazım. İki gündür uyumadın"

"Defol Niall!"diye bağirdı ses. Zayn? Bu kesinlikle Zayn di? Kapı tekrar kapandı. Zayn (?) elimi tuttu.
"Uyan artık ufaklık. Beni korkutmaya devam etme"dedi. Evet bu kesinlikle Zayndi. Ufaklık. Göz kapaklarımı aralamak için uğraştım ama olmuyordu. Böyle daha iyiydim gerçi. Elimi cidden tutuyor muydu?

"Keşke sana herşeyi söyleyebilsem. Hepsini seni korumak için yaptığımı söyleyebilsem. Bana ne kadar acı verdiğini bilemezsin. Şu sevdiğin kişiye ulaşamama duygusundan nefret ediyorum". Ha ne? Odada başkası da mı var? Tamam kesinlikle gözlerimi açmama gerekiyordu. Ve başarmıştım. Okulun hemşire odası daydık. Zayn başucumdaki bir koltukta başini eğmis yere bakıyordu ve bir yandan elimi okşuyordu.

"Z-zayn?"diyebildim zar zor. Zayn ayağa kalktı. Bana yine aćıklayamayacağim bir bakış ile bakıyordu. Doğrulmama yardım etti.
"Ne kadardır uyanıksın?"diye sordu gozlerini kocaman açarak. Arkamdaki yastığa yaslandim.

"Herşeyi duydum."

"Herşeyi mi"

"Beni korumak derken neyden bahsediyordun?"diye sordum ciddileşerek. Zayn anlını ovuştirdu.
"Boşver ufaklık"

"Hadi ama Zayn. En kötü kısmı zaten açık"

"Benden hoşlanıyorsun ha?"

"Konu bu deģil. Beni neyden koruyacaksın?"diye sordum gözlerimi devirdikten hemen sonra. Onca şey demişti. Ve artık bir açıklama yapması gerekiyordu.
"Kendimden."

"Ha?"

"Bak ufaklık b-ben....biraz tehlikeliyim. Senin için"

"Dalga geçiyorsun değil mi?'

"Gayet ciddiyim. Seni seviyorum ufaklık. İlk gördüğüm andan beri. Ama başına kötü birşey gelmesinden korkuyorum"

"Ne yani eski sevgilini falan mı parçaladın? En kötu ney yapmış olabilirsin ki?"

"Bunu henüz anlayamazsın. Yanlızca..."

"Bende seni seviyorum. İlk gördüğüm andan beri. Bunun için mi beni tersledin? Kendinden korumak için?". Zayn kafasını salladı. Hiçbirşey anlamamıştım. En kötü ne yapmış olabilirdi ki? Kolumu ovuştirdum. Zayn pencereden dışarıya bakıyordu. Eli ensesindeydi.

"Birlikte olmak istoyorum Zayn."

"Bunu sana yapamam ufaklık."

"Tekrar aynı şeyin olmasını mı istiyorsun? Hadi Zayn. Bana bir şey olmaz. Sana güveniyorum."

"Güvenmemelisin. Üzgünüm ufaklık"dedi Zayn ve koltuktan montunu alarak dışarıya çiktı. Kalp atışlarım normale dönmüştü. Beni seviyordu. Hala bir umut vardı yani. O istesede istenesede ben onu sevecektim. Ve pet etmeye niyetim yoktu.

Toparlandım. İyi olduğum için artık gidebilirdim. Ve yanlış duymadıysam iki gün baygın kalmışım. Kapıdan çıktığım an Demi boynuma atıldı. Niall da oradaydı.
"Sel? İyi misin?"diye sordu beni sıkarken.

"İzin verirsen evet. Şimdilik"dedim zar zor. Demi sırıtirken geri çekildi. Zorla tebessüm ettim.
"Okula dönebilir miyiz?"diye sordum. Demi başinı salladı. Ardından hep birlikte arabasına yürümeye başladık.

O da benden hoşlanıyor! Beni seviyor! Bu her ne kadar bana açıklayamayacağim derecede büyük bir mutluluk versede dedikleri de bir yandan canımı yakıyordu. Tehlike. Bunu söylerken neyi kast etmişti? Bir son sınıf öğrencisi ne kadar tehlikeli olabilirdi ki?