Eğer Sana Aşık Olursam(askıda)

-9-

Zayn tamamen saçmalamışti. Alt tarafı bir kitabdı. Ama kitiraf etmeliyim ki hoşuma da gitmişti. Herneyse yemekhaneye doğru gidiyordum. Orada olduğunu umuyordum. Ama tamamen boştu. Bu yüzden geri döndüm ve sınıftan cıkmakta olan Niall ı kolundan yakaladım.

"Zayn nerede?"diye sordum.
"Sabah kiliseye gidiyordu"

"Bu gün pazar bile değil"dedim tuhaf bir ifadeyle. Niall omuz silkti. Sıkıca tuttuğum kolunu bırakıp okul binasından çıkarak okulun kilisesine doğru ilerledim. Neden kiliseye gidiyordu ki? Kendi kendime sorular sorarsam bir cevab bulamayacağımi bildiğim icin bunu yapmaya ara verdim. Kiliseye girdim. Birkaç kişi vardı ve bu birkaç kişiden biri Bay Martinez di. Bay Martinez bizim ispanyolca öğretmenimiz. Ve kendisi anlaşılacaği üzere çok dindardır. Kapıların gürültü kapanışı ile Bay Martinez de dahil üç kişi dönüp bana baktı.

Bay Martinez günah çıkarma kabinini işaret etti. Zayn i aradığımı nereden anlamıştı. Sorgulamadan içeriye girdim. Aradaki delikli paravanın arkasındaydı Zayn. Yere bakıyordu. Oturdum. Hala neden burada olduğunu bilmiyordum. Fazlasıyla ciddi görünüyordu.

"Sana da hiç, yaptığın her şey yanlışmış gibi geldiği oluyor mu? Birini sevmek bile suçmuş gibi hissediyor musun? Kendini bazen şeytanın dünyadaki gölgesi gibi hissediyor musun?"diye sordu yumuşak sesiyle. Fazla yumuşaktı ama. Hüzünlü gibiydi. Aglamaklıydı sanki. Omuz silktim. Ona baktım.

"Bir keresinde Millers ın suratına o uyurken kalp çizip içine Taylor Swift yazmıştım"dedim sıritarak. Zayn in iç çekişini duydum. Delikli paravanı ittim. Duygusal bir şekilde yeri incelemeye devam ediyordu. Ne olmuştu? Neden bu kadar stresli ve üzgündü? Neden kendini suçlu hissediyordu? Yine kendi kendine sorular soruyorsun Gomez!

"Ne oldu Zayn?Neden bu kadar kötü biri olduğunu düşünüyorsun?"

"Bunu sorma Gomez. Henüz sana açıklayamam."

"O halde buna bir çözum bulamam"

"Hiçbir şekilde çözum bulamazsın zaten. Şu an problem sensin Gomez. Beni deli ediyorsun. N-nesin sen bana özel gönderilmis bir tür dikkat dağitıcı mı? Hiçbirşeye kafa veremiyorum. Anlam yükleyemiyorum. Neden surekli aklımı karıştırıyorsun?"

"B-bekle sence sorumlu ben miyim?"

"Kesinlikle"

"Bu iyi bir şey mi?"diye sordum kararsızca. Cünkü söyledikleri bur bakıma güzel şeylerdi ama her şekilde beni suçlu tutuyordu. Tekrar iç çekti. Bana döndü. Direkt olarak gözlerimin içine baktı ki bu heyecanlanmama ve kalp atışlarımın hızlanmasina sebep oldu.

"Bir yandan senin hayatımda hiç bulunmamıs olmanı dilerken bir yandan da olmasan nasil bir boşluğa düşceğimi düşünüyorum. Sence ben takıntılımıyım? YA da deli miyim?"diye sordu gözlerini kısıarak bakarken. Ayağa kalktım. Kabinden çikıp onun olduğu tarafın perdesini araladım ve içeriye girdim. Hemen yanına oturdum. Dudaklarımı büktum.

"Evet. Ama sana bir sır vereyim;Bütün iyi insanlar delidir"dedim gülümseyerek. Zayn kahkaha attı.
"Bak bu iyiymiş"dedi. Elim eline uzandı. Fakat Zayn öksürerek yana kaydı ve duvara yapiştı.

"Bunu yapma sakın Gomez. Beni sana daha da bağımlı hale getirme."

"Saçma sapan konuşma Zayn!"

"Saçma falan değil! Beni dinle! Aynı şeyin sana da olmasını istemiyorum"dedi yüksek sesle.
"Neyin? Şu büyük sırrın ne Zayn?!"

"Sus! Kapa çeneni! Yanlizca git! Defol!"diye bağırdı bana. Sinirlerim tavan yapmıştı. Öfke doluydum. Ona şu an bir yumruk atabilirdim ama yanlızca benim elim ağrirdı. Ayağa kalktım ve kabinden çıktım. Sert adımlarla yürüdüm kapıya doğru.

"Tanrı hepinizi kutsasın bunaklar!"diye bağirdım sinirimden dolayı.

                       ***

Ortak salonda, şominenin karşısına oturmuş ağlıyordum. Derse girmemiştim. Canım yanıyordu. Neden her seferinde bana umut verdikten sonra beni tersliyordu ki?! Bunu yapmaya hakkı yoktu. Var mıydı? Ben onun her zaman yanıma çağırıpta azarlayabileceği hizmetçisi değildim.

Ne biçim bir sevgiydi bu? Fazlasıyla kalbim kırılıyordu. O an salonun büyük kapıları gürültüyle açıldı. Oraya döndüm. İceriye giren Tate di. Şu bana sinir olan cocuk. Tek başıma burada olduğumu görünce çıkacağından emindim. Ama tam tersini yaparak yaklaştı. Aramızda iki metre kala durdu.

"Bay Martinez, proje ödevinde bizi partner yaptı. Selena'ydı değil mi?"diye sordu. Göz yaşlarımı silerek başımı salladım.
"Ne tür bir proje ödevi?"

"İspanya da geçen, yaşanan onemli bir olayı ispanyolca bir slayt ile tanıtacağız. S-sen iyi misin?". Başımı tekrar salladım."İyiyim". Bu kelimenin açiklaması;Berbat bir haldeyim ve lanet olası hayattan nefret ediyorum. Beni teselli edin!
"Hayır değilsin"

"Konuşmak istemiyorum Tate!"diye bağırdım sinirle. Amacım beni sürekli terslediği için ondan intikam almak falan değildi. Yanlız kalmak istiyordum. Bu bana iyi gelecek miydi, onu da bilmiyordum. Tate yanıma oturdu.

"Şimdi yapışma sırası bende. Hadi ne oldu?"

"Boşver Tate. Yanlızca boşver. Benimle partner olmayı kabul ettiğine inanamıyorum". Tate omuz silkti."Ben kötü biri değilim Tate."

"Görücez Selena"dedi Tate gülerek."Bir şey sorabilir miyim?"
"Elbette"

"B-beni nasıl anlıyorsun?"diye sordum. Tate kahkaha attı. Sevimli bir kahkaha. "Dudak okuma işinde ustayımdır. Aslında ses tonunu merak ettim şimdi"dedi sırıtarak. Güldüm. Ama bu göz yaşlarımın dinmesine yardımcı olmuyordu. Ellerimi ovuşturuyordum. Beni sinirlendirmekte üstüne yoktu. Pisliğin tekiydi!

"Proje ile ilgili bir fikrin var mı?"diye sordu ben ağlamamak ičn uğraşırken. "Şey"dedim ve burnumu çktikten sonra devam ettim"Üç Silahsörler ispanyaya gidip bir prenses ve dükün kaçması için onlara yardım etmisler. Ama aralarında onlara komplo kuran biri varmış"

"Uc silahşörler kitabımda böyle bir sey geçmiyor"

"Dizide geçiryor ama"dediğimde başını salladı. Bir süre şömineyi izledim ki bu beni sakinleştiriyordu. Ayrıca bazı anılar ara sıra gülümsememe bile sebep oluyordu. Bir keresinde Millers Demi ye kendini beğendirmeye çalısırken  kolunu şömınenin ateşi ile yakmıstı. Etrafta delice koşuşturmuştu. Biz se koşmamasi ičn ugrasıyorduk çünkü her santimi kitab olan bu oda biraz tehlikeli bir hal alabilirdi. Her neyse sonunda biri üstüne meyve suyu boşlatmıştı ve yapış yapış olmuştu heryer.