{23}-Ένα Γερό Κόλλημα

4.5K 188 20
                                    

«Έλα αγριόγατα φάε το τοστάκι σου τώρα»με κοροιδεύει ο Φίλιππος αφού παρατηρεί πόσο εχθρικά κοιτούσα εκείνη καθώς απομακρυνοταν.

«Εγώ στην θέση της θα την είχα ξεμαλλιάσει ήδη»απαντάει αντί για μένα η Αλεξία με ένα ύφος ανωτερότητας μα δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο.

Όχι μόνο τα μαλλιά, και τα μάτια θα της βγάλω. Με τεράστια ευχαρίστηση και χωρίς τύψεις.

«Εγώ το κορίτσι μου το θέλω γλυκό, όχι άγριο»αναφωνεί φιλώντας με πεταχτά και τον κοιτάω μαγεμένη. Δεν μπορώ να συνειδητοποιήσω ακόμα ότι με φιλάει χωρίς κανέναν δισταγμό έξω, στον κόσμο.

«Ναι αλλά δες τώρα τι κάνεις, μου την χάζεψες»του λέει ειρωνικά η Αλεξία καθώς με σκουντάει ελαφρώς και εκείνος χασκογελάει.

«Το βραδυ είπαμε με τα αγόρια να πάμε σε καμία ταβέρνα να φάμε, θα έρθετε;»ρωτάει ο Φίλιππος ενώ πίνει λίγο από τον καφέ πιυ έφτιαξε για εκείνον μιας και η πελατεία τώρα έχει χαλαρώσει λίγο.

«Ναι γιατί όχι;Τώρα τελευταία είστε πολύ ενδιαφέρον παρέα»αναφωνώ με ένα πονηρό ύφος και εκείνος με κοιτάει με σηκωμένο φρύδι.

«Α ναι μωρό μου; Έχουμε ενδιαφέρον; Ε; Ε; Ε;»ρωτάει γελώντας και με το χέρι του τραβάει το σκαμπό που κάθομαι σέρνοντας με έτσι προς το μέρος του. Με φιλάει πεταχτά και χαμογελάει.

Ναι, αυτός είναι ο Φίλιππος που έχω γνωρίσει και όχι εκείνος ο κατσούφης μόλις ήρθα.

«Κάτι κάνετε»του απαντω αλαζονικά όταν νιώθω το χέρι του να χαϊδεύει τον μηρό μου.

Ευκαιρία δεν χάνει.

«Να ρωτήσω εγώ κάτι άλλο τώρα που μου διέφυγε τελείως...»ξεκινάει να λέει και βλέπω την Αλεξία να απομακρύνεται σιγά σιγά και να πηγαίνει προς το μέρος του Κωστή που μόλις βγήκε από την θάλασσα. «Ο Χάρης ακόμα εδώ είναι;»με ρωτάει στην συνέχεια και η ζήλια είναι φανερή στο πρόσωπο του.

Μου'ρχεται να γελάσω.

«Οχι, γύρισε στα Γιάννενα. Θα τα ξαναπούμε όμως»τον τσιγκλάω καθώς μαρεσει να τον βλέπω κόκκινο από την ζήλια του.

«Πάνω από το πτώμα μου»δηλώνει κάθετος και χασκογελάω.

«Μη μου βάζεις ιδέες»τον καροιδευω αλλά πριν προλάβει να μιλήσει τον φιλαω με πάθος στο στόμα για να σκάσει.

[...]

Καθόμαστε σε μια ταβέρνα, δίπλα στην θάλασσα. Είμαστε μεγάλη παρέα, έχουν έρθει και παιδιά που δεν ξέρω. Απλά είναι φίλοι με άλλους γνωστούς μου.

Finding Us Where stories live. Discover now