{71}-Ήρθα Μωρό Μου

2.8K 149 16
                                    

Μικρή ανακοίνωση:
Όπως έχετε παρατηρήσει και θα παρατηρήσετε στο σημερινό κεφάλαιο είναι πως η πλοκή προχώρα γρήγορα. Αυτό συμβαίνει διότι θέλω να φτάσω στην ουσία, που δεν είναι άλλη από την αποκάλυψη του one night stand της Σοφίας με τον Γιώργο, στον Φίλιππο.
Θα προσπαθήσω να τελειώσω, χωρίς πολλές βιασύνες, την ιστορία μέχρι το τέλος του Γενάρη διότι μετά έχουμε...#panellele2023.
Αυτά!Καλή ανάγνωση αγάπες!

Πάσχα, Νάξος.

«Και να'μαστε πάλι εδώ...»μουρμουρίζω ενώ αφήνω την βαλίτσα μου στο ξύλινο πάτωμα. Κοιτάζω το δωμάτιο και χαμογελάω καθώς αναμνήσεις από το περσινό καλοκαίρι ξεχύνονται στο μυαλό μου.

«Σοφάκι θες να τσιμπήσεις κάτι;»με ρωτάει ο κύριος Διονύσης και στέκεται στην πόρτα.

«Όχι όχι, ευχαριστώ. Θα κάνω μπάνιο και θα κοιμηθώ μάλλον»απαντώ χαμογελώντας.

«Εντάξει. Η Λένα θα έχει φυλάξει φαγητό στον φούρνο και για σένα και για την Αλεξία που ήδη κοιμάται.»χασκογελαει και φεύγει κλείνοντας την πόρτα πίσω του.

Θαυμάζω τον τοίχο πάνω από το κρεβάτι που στολιζα με φωτογραφίες από το γυμνάσιο. Εγώ με τον Κωστή, με την Αλεξία, τον Φίλιππο και τα υπόλοιπα παιδιά που κάνουμε παρέα εδώ.

Φαίνεται πως δεν θα έρθει ούτε τώρα, το Πάσχα αλλά...εχουν μείνει δύο μήνες μέχρι να τελειώσει οριστικά. Αυτό μου δίνει δύναμη. Το μεγαλύτερο χρονικό διάστημα πέρασε.

Ανοίγω την βαλίτσα και μέσα στο χάος που επικρατεί προσπαθώ να βρω πιτζάμες και εσώρουχα.

Φίλιππος

«Αγόρι μου όμορφο! Καλώς όρισες. Πως ομόρφυνες έτσι; Αδυνάτησες όμως...δεν έτρωγες; Γιατί δεν μου είπες να σου στείλω φαγητό;»

Κλείνω τα μάτια μου όσο η μάνα μου έχει αρχίσει της γνήσιες ελληνικές ερωτήσεις. Δεν θα γκρινιαξω γιατί ακόμα και αυτές μου έλειψαν.

«Κάνε ησυχία μάνα, δεν θέλω να ακούσει η Σοφία. Θέλω να της κάνω έκπληξη»της λέω χαμηλόφωνα αφού της κάνω νόημα να χαμηλώσει τον τόνο της φωνής της.

«Αντε ρε φίλε, μας γκάστρωσες μέχρι να έρθεις!»αναφωνεί ο Κωστής αγκαλιάζοντας με και χασκογελαω.

Θα τα διορθώσω όλα.

«Και εμένα μου έλειψες ρε»ο κύριος Βαγγέλης έρχεται προς το μέρος μου μαζί με τον πατέρα μου και με αγκαλιάζουν.«Έχω φέρει γλυκά, βγάλτε τα από την βαλίτσα μην χαλάσουν. Εγώ θα πάω πάνω»τους λέω με ένα αχνό χαμόγελο να ζωγραφίζεται στο πρόσωπο μου.

«Θα χαρεί πολύ Φίλιππε»ψιθυρίζει ο Κωστής όταν ανεβαίνω την σκάλα σιγά σιγά για να μην κάνω θόρυβο αφού κοιμάται και η Αλεξία.

Φτάνω έξω από το δωμάτιο της και παίρνω μια ανάσα πριν χτυπήσω.

«Ακόμα δεν πεινάω, θα φάω πιο μετά»μουρμούριζει έχοντας γυρισμένη την πλάτη της σε εμένα ενώ βλέπει μια σειρά στο λάπτοπ. Τα μαλλιά της βρεγμένα, τα έχει πιάσει σε μια ατημέλητη κοτσίδα με ένα κλαμερ...νομίζω ότι λέγεται έτσι.

«Λοιπόν, έχω φέρει macaroons και πολύ φοβάμαι ότι θα τα φάνε μόνοι τους κάτω και δεν θα προλάβεις»αναφωνώ και παρατηρώ πως πατάει απότομα το pause στο λάπτοπ και γυρίζει σιγά σιγά το κεφάλι της.

Τα μάτια της με καρφώνουν και νιώθω για λίγο να χάνω έναν χτυπο της καρδιάς μου.

«Ήρθα μωρό μου»ψελλίζω ενώ την πλησιάζω. Όταν φτάνω μπροστά της, είναι ακόμα κοκαλωμένη και με κοιτάζει με βουρκωμένα μάτια. Κάθομαι σιγά σιγά δίπλα της και χωρίς να το περιμένω πέφτει με δύναμη στην αγκαλιά μου, ρίχνοντας με πίσω.

Χαμογελάω.
Αγάπη μου.

«Είσαι εδώ»μουρμούριζει και φιλαω τον λαιμό της σφιγγοντας την περισσότερο πάνω μου. Από την άλλη, ο δικός μουσκευεται από τα δάκρυα της αλλά δεν με νοιάζει αυτή την στιγμή.

Φτάνει που την έχω στην αγκαλιά μου.

«Σε ευχαριστώ που ήρθες. Πραγματικά σε ευχαριστώ πολύ»με κοιτάζει και σκουπίζω τα μάγουλα της. Χαμογελάω ενώ χαϊδεύω τα μαλλιά της.

«Έκανα την μαλακία να μην έρθω τα Χριστούγεννα. Δεν θα σε άφηνα ξανά έτσι Σοφάκι»της λέω χαμηλόφωνα αφού πλησιάζω περισσότερο τα χείλη της για να την φιλήσω. Με προλαβαίνει εκείνη όμως, και κλείνω τα μάτια μου για να το απολαύσω.

Μου έλειψαν τόσο πολύ τα χείλη της. Την σταθεροποιώ καλύτερα πάνω μου και κατεβάζω το χέρι μου στην μέση της.

«Θα τα διορθώσω όλα μωρό μου. Όλα»ψιθυρίζω σταματώντας για λίγο το φιλί μας αλλά δεν περιμένω κάποια απάντηση. Απλώς ξανακολλαω τα χείλη μου 0ανω στα δικά της, 'γυρίζοντας' μας ώστε να βρίσκομαι εγώ από πάνω της.

Εύχομαι μέσα από την καρδιά μου να έχετε τα πιο γλυκά Χριστούγεννα!

-oliaaaa

Finding Us Where stories live. Discover now