Tonę w twych oczach
nieposkromionego błękitu
Tonę w twych snach
marzeniach tak nieoczywistych
Tonę razem z tobą
w żalu, smutku i szarości świata
By odnaleźć siebie
w codzienności życia
Chce zapomnieć o tobie
choć nie mogę
Tonę w swojej ciemności
unikając wszelakiej odpowiedzialności
nad losem, który nam zgotowałam
CZYTASZ
Niezwykłym i nie leda piórem opatrzony
Poetry🕊️~ 𝙽𝚒𝚎 𝚋ó𝚓 𝚜𝚒ę 𝚘𝚔𝚊𝚣𝚢𝚠𝚊ć 𝚞𝚌𝚣𝚞ć 𝚝𝚢𝚕𝚔𝚘 𝚜𝚣𝚝𝚞𝚌𝚣𝚗𝚎 𝚔𝚠𝚒𝚊𝚝𝚢 𝚔𝚠𝚒𝚝𝚗ą 𝚌𝚊ł𝚢 𝚛𝚘𝚔~🕊️ 𝘔𝘢𝘳𝘤𝘦𝘭𝘪𝘯𝘢: Cześć stokrotko! Chodź przycupnij sobie! Nie dojrzy Cię tu słońce odpocznij sobie! Wśród codziennego zgiełk...
