Part 2sj-ထယ်ယောင်း ကော်ဖီတခွက်လောက်သောက်ကြမလား...
အပြင်ဘက်ကိုငေးရင်းပြောလာတဲ့ဆော့ဂျင်ကိုကြည့်ပီးထယ်ယောင်းတခုသိလိုက်ပီ သူ့သူဌေးကသခင်မကြီးကိုလွမ်းနေပြန်ပီပဲ...
th-ကျွန်တော်သွားဝယ်လိုက်ပါ့မယ်...
sj-ဆိုင်မှာသောက်ကြတာပေါ့
th-ဒါမယ့် တယောက်ယောက်...
စိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်စေမယ့်လူတွေနဲ့တွေ့မှာစိုးနေတာလေ...
sj-ရပါတယ် ငါပြောတဲ့တိုင်းလုပ်
th-ဟုတ်ကဲ့
သူလဲcompanyနဲ့နည်းနည်းလှမ်းတဲ့ကော်ဖီဆိုင်ကိုမောင်းလာလိုက်တယ်...Sunshine Cafeလို့ရေးထားတဲ့ဆိုင်လေးရှေ့ရောက်တော့ပါကင်ထိုးပီးဆင်းခဲ့ကြတယ် ကော်ဖီဆိုင်လို့ပြောပေမယ့်ဒီဆိုင်ကတော်တော်စုံသလိုအခုလိုကားပါကင်လေးပါသက်သက်လုပ်ပေးထားတော့လူကြိုက်များကြတယ်လေ...သူတို့လဲဆိုင်ထဲဝင်ပီးထောင့်လေးမှာထိုင်လိုက်တယ် ထယ်ယောင်းကတော့မတ်တပ်ပေါ့...
sj-ထိုင်လေ...
th-ဟုတ်
သူ့သူဌေးထိုင်ခိုင်းမှထိုင်တတ်တာသူ့အကျင့်...ဘယ်လောက်ပဲရင်းနှီးပါစေသူအဲ့လိုအကျင့်ဖြစ်နေတာလေ...
nj-ဘာမှာမလဲဗျ...
ယောကျာ်းပီသတဲ့အသံနဲ့မေးလာတဲ့လူကြောင့်ဆော့ဂျင်မော့ကြည့်နေမိတယ် ချောရက်လိုက်တာ...
nj-ဒီမှာ...ဧည့်သည်ဗျ...
သူ့မျက်စိရှေ့အဲ့လူလက်နဲ့ဝှေ့ယမ်းပြတော့မှသတိဝင်လာတယ်လေ အဲ့လောက်တောင်ကြည့်နေမိတာလား...
sj-အော်...coffeeကောင်းကောင်းလေးတခွက်ပေးပါ..ဒီမှာနာမည်ကြီးနေတာလေး...ထယ်ယောင်းမင်းရော မှာလေ...
th-စတော်ဘယ်ရီတခွက်ပေးပါ...
nj-ဟုတ်ကဲ့
သူထွက်သွားတော့တယ်...နမ်ဂျွန်းသူ့တာဝန်အတိုင်းကော်ဖီခွက်လေးတွေလာချပီးထွက်သွားတော့တယ် အခုနလိုသူ့ကိုကြည့်မနေတော့ပဲအပြင်ကိုတွေတွေလေးငေးနေတဲ့မျက်နှာလေးကိုသူတချက်ငေးခနဲဖြစ်သွားမိသေးတယ် ဒါမယ့်သူကဟန်ဆောင်ကောင်းတဲ့လူပဲမလား...
YOU ARE READING
Sweet Revenge
Fanfiction#namjin #owncreation cover photoလုပ်ပေးတဲ့အမကိုကျေးဇူးအရမ်းတင်ပါတယ်