ყოველთვის & სამუდამოდ🦋(დასრულებული)

(23)

ემას pov:

დილით მეღვიძება ჩემს ლოგინში არადა მახსოვს აქ არ ამოვსულვარ გადავბრუნდი და დავინახე სკამზე მძინარე თეჰიონი თავი საშინლად მტკიოდა როდესაც თავი წამოვწიე ლოგინიდან უეცრად ძიელი ტკივილი ვიგრძენი რასაც ჩემი წამოკივლება მოყვა სუსტად ვიყავი მციოდა ამ ხმაურზე თაესაც გაეღვიძა ადგა და ჩემთან მოვიდა

-კიდევ გაქვს  სიცხე?(თაე)

-მქონდა?(მე)

ტუჩები შუბლზე მომადო

-სიცხე გაქვს კიდევ და ვფიქრობ მაღალი თავს როგორ გრძნობ?(თაე)

-ცუდად(მე)

-ევას დავურეკე მალე მოვა(თაე)

-კარგი(მე)

თავი გადავაბრუნე და დავიძინე ცოტახანში ოთახში ხმა მესმის მივხვდი რომ ალბათ ევა მოვიდა და ნელ ნელა გაღვიძება დავიწყე ევას ბევრი რაღაცეები მოეტანა

-რატომ არ მიკვირს?(ევა)

-არც მე(მე)

გაიცინა და გადასხმის ინსტრუმენტების მომზადება დაიწყო ჯოხი დაამაგრა ზედ სითხიანი პაკიტი დაკიდა მილები შეუერთა ახლა ჩემს ვენაში შეყვანაღა რჩებოდა

-ოღონდ ეს არა მეზიზღება(მე)

-მე მიყვარს(ევა)

ხელზე ბეჭედი შევნიშნე რაზეც ვიკივლე ევა შეხტა და კინაღამ ნემსი გაუვარდა

-შენ რა დაინიშნე?(მე)

-კი გუშინ ღამე (ევა)

-ღმერთო რა მაგარია გილოცავვვ(ემა)

-მადლობა მაგრამ ხელი გააჩერე(ევა)

-ლექსი?(მე)

-არ შემოვუშვი რომ ვირუსი არ გადაედოს ის ახლა ბავშვიანია და სახიფათოა (ევა)

-მართალია (მე)

როგორც იქნა შემიყვანა გადასხმა და ერთი წამალი დამიტოვა დასალევად ჭამის მერე და დამიტოვა თეჰიონი ძიძად ის მართლა ძალიან სერიოზული იყო ასეთ საკითხებში რაზეც მეცინებოდა ნერვიულობისგან წინდაუკან დადიოდა ბოლოს დავუყვირე