Agad kong ininom ang gamot na nasa palad ko at ininom ito.
"You're slowly recovering Jimin, ipagpatuloy mo lang ang lahat ng ginagawa mo ngayon. Let Yoongi help you para mas lalo kang makarecover"
"So how are you feeling?" tanong ni Yoongi at ipinalupot ang kanyang braso sa aking balikat para maramdaman ang mga mainit at komportableng presensya niya.I smiled slightly
"Okay naman, medyo masakit lang ulo" mahina kong sabi
"Kasi naman sinabi ko sayo, di pwede sayo magpuyat" sinabi niya na may halong pag-aalala sa boses niya
"Kailangan ko ng pumasok" sinabi ko at agad niya akong hinalikan sa noo. Tumayo na ako at kumaway sakanya
"Kita tayo mamaya after class" tumango ako at agad lumabas ng bahay.
Masaya ako na nakilala ko si Yoongi sa buhay ko, lagi niya akong pinoprotektahan at ramdam na ramdam ko yung pagmamahal niya saakin. Mas sweet pa yata siya sa sugar, kahit nawala lahat ng ala-ala ko nandiyan parin siya at di ako pinabayaan. Tinutulungan niya parin akong makaalala
Nakadating na ako sa school at agad akong pumasok sa classroom. Tahimik akong umupo sa upuan ko
I always have this heavy feeling, minsan na c-creepy-han na ako dito sa katabi ko eh. Feeling ko anytime tunaw na tunaw na ako, gusto ko na ngang lumipat ng upuan kahit isang araw lang.
It's because of Jeon Jungkook, di siya masyado nagsasalita. Nagsasalita lang siya kapag may recitation or tatanungin siya ng professor. Buong araw feeling ko nakatitig siya saakin
Awkward, lalo na kapag mapapatingin ako sakanya at titigan ko lang din siya pero hindi man lang siya titingin sa iba
He's really good when it comes to eye contacts. Kaya ako ang mapapatingin sa iba. Natatakot ako minsan sa mga titig niya kaya minsan tinutulugan ko nalang
I never talked to him, i tried to pero lalapit palang ako sakanya aalis na siya. Para siyang pusa, t-try mo palang lalapitan tatakbo na agad palayo
Jeon Jungkook is a famous guy. Everybody likes him, sabi ng iba sobrang bait niya. I want to know him. There is something inside me that is saying i want to know him more
Gusto ko rin sanang ishare 'to kay Yoongi pero wag nalang kasi ayaw niyang lumalapit ako sa ibang lalaki.
Every breaktime nandun siya sa field sa ilalim ng puno, he's busy with his pencil and sketchpad. Sa buong klase siya ang pinakamagaling magdrawing gusto ko nga sana makita yung sketch pad niya para makita mga drawings niya pero mukhang ayaw niya saakin at di ako pinapansin.
"Jimin!" Bumalik ang kaluluwa ko ng marinig kong may sumisigaw sa harap ko. Hindi ko namalayan na nandito na pala ako prof namin"Y-yes sir?"
"You're not paying attention! I'm asking you"
"Sorry sir, pakiulit po ng tanong niyo"
"Next month magkakaroon tayo ng photo exhibit, and i want you na makasama sa project na 'to. Maghanap ka ng members mo kahit mga lima lang"
Tama, this is my chance para mas makilala siya
"Sir nakapagdecide na po ako sa mga isasama ko"
"Sino-sino?"
"Sa tingin ko matutulungan po nila ako. Sila Hoseok, Seokjin, Taehyung, Namjoon at...."
Napahinto ako at napatingin sa gilid ko at nakitang sinusuri niya ang mga sinasabi ko
"At?" tanong ng prof namin na naghihintay ng sagot. Muli kong ibinalik ang tingin ko sakanya
"Si Jeon Jungkook"
---
Sorry for the boring chapter TT^TT di ko po sinasadya 😂 patawarin niyo po ako
BINABASA MO ANG
Stalking Park Jimin • Jikook fanfic
HumorPerfect, yan ang tawag ng lahat sakaniya Kinababaliwan ng lahat ng babae, kayang gawin lahat at higit sa lahat kayang pumatay sa pamamagitan ng kaniyang ngiti. Pero maniniwala ka ba na ang isang katulad niya ay isa palang 'stalker'?