დილით ვიღვიძებ და პირდაპირ ფელიქსს ვხედავ, რომელიც დებილივით მაშტერდება.
ფელიქსი: კარგად გეძინა?
მე: კი შენ?
ფელიქსი: მე სასწაულად. მთელი ღამე ფეხებს მირტყავდი.
მე: უიიი, ბოდიში. აღარ ვიზამ.
ფელიქსი: კაი ავდგეთ თორე მშია.
——————————-
მე: იფფ რა კაი იყო ჭამაა.
ჩანი: ეხლა რა ვქნათ?
მე: არ ვიცი, მოდი სუნჰონს დავურეკავ და-
ფელიქსი: ჰიეჯინ!!
მე: კაი ხო. ანდაც ჩემს მეგობარს დავურეკავ, გოგოა. ჰოდა გაგაცნობთ.
ჩანბინი: ეე მიდი.
ემას დავურეკე და ცოტახანში მოვიდა.
ემა: გამარჯობა.
ყველა: გამარჯობა.
ემა ყველამ კარგად გაიცნო და ამ ქალბატონს მგონი ჰანი მოსწოოონს. ჰა, ეხლა მაგით შევაშინებ ხოლმე.
ემა: ეხლა ღადაობას გეტყვით ჰიეჯინზე. ესეიგი, სკოლაში ვართ რა ხოდა-
მე: ჰან იცი რაღაც მინდა გითხრა.
ემა: იცით, დიდად საინტერესო არაა.
ფელიქსი: ხო არ გცივა? ან გცხელა? ან ვაფშე რამე ხო არ გტკივა?
მე: არააა.
მინჰო: ერთმანეთზე ესე როდიდან ზრუნავთ?
მე: გუშ-
ფელიქსი: ერთად ვართ.
ემა: ჰააააააააააააააააააა!! ამას მე ეხლა რატო ვიგებ!
მე: იმიტო.
სონგმინი: სულ გშიფავდით.
ემა კიდევ ცოტახანი იყო მაგრამ მერე წავიდა. მერე მისიაზე ვიყავით და სახლში რომ დავბრუნდით პირდაპირ დაგვეძინა.
——————————————-
მოკლეა მარა მეტი ვერ მოვიფიქრე.
