Türkiye de yaşayan yarı türk, yarı İtalyan bir mafya ve İtalyadan Türkiye ' ye gezmek için gelen roman yazarının öyküsü.
*****
" Her aşk biraz ölüm kokar çocuk " diye fısıldadı kalbimde yarattığı depremlerden bir haber.
*****
Sen bir sigara yaktın i...
Bölümü düzenleyerek yeniden yayınladım.Oy ve yorumlarınızı bekliyorum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
*****
" Abi..."
" Arabaya geç Leo." Verdiği emir cümlesi ile Leo endişeli gözlerle bana bakmış ve arkasını dönüp yürümeye başlamıştı. Benimse aklımdan tek bir düşünce geçiyordu ' Leo'nun bir abisi mi vardı. '
Peki benim bundan neden haberim yoktu?
*****
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
" Bir abin daha olduğunu bilmiyordum. " Hareket eden araçta Leo ' ya yaklaşarak kısık bir tonlamayla sorduğum soru kısa süreli bir sessizliğe ev sahipliği yapmıştı.
" Aramız pek iyi değil. O yüzden bahsetmedim sana. Zaten onunla böyle bir yerde karşılaşmakta pek hoş olmadı."
" Aranız neden kötü? " Sanki karşımızda abisi yokmuş gibi onun hakkında konuşuyorduk. Anlamasa bari.
" Uyuşturucu madde kullanmadığım halde kullanmışım gibi abime kanıt sunup aramızı bozdu bazı sarı yellozlar."
" Abin inandı mı yani kullandığına? "
" İnandı ve beni İtalya ' ya gönderdi." Leo ' nun böyle bir şey yaşamasına üzülmüştüm. Bu adam kardeşinin uyuşturucu kullandığına nasıl inanmış olabilirdi ki? Demek ki kardeşini tanıyamamış.
Herkesin bir abi vakası vardı.
Leo ' nun abisi ona inanmayıp İtalya ' ya gönderirken , benim abilerim beni öldürmek için an kollayan azılı bir katildi.
Her insan mükemmel değildi. Her abi ' nin de kusursuz olmadığı gibi.
Ve bu dünyada bir lanet gibi en büyük şansızlığımdan biri de abilerimin olmasıydı.
Abi istemediğimden değildi de , abilerimin bana olan tutumu ' keşke abim olmasaydı ' dedirtiyordu.
*****
Bazen film şeridi gibi gözlerinizin önünden geçen sahnelerin sizi geçmişin pas tutmuş anılarında güzel bir yolculuğa çıkardığı oluyor muydu? Ben de çok sık olan bir durumdu bu. Ama bahsedecek olursak benim anılarım hep benimleydi. Uyurken , uyanıkken benim peşimi bırakmayan bir tür lanet gibiydi. Nefes aldığım her saniye , içime çektiğim havayı zehir eden bir iletti.
