1. BÖLÜM: Ruhun Son Damlasına Veda

54 9 49
                                    

Keyifli okumalar <3

Herkes kalbinin renginde yaşar hayatı.Ve herkes kalbinin
rengini bulaştırır etrafındakilere.

Tolga Akpınar

12/05/2023

1.BÖLÜM: RUHUN SON DAMLASINA VEDA

Yazın ortalarıydı. Havada bungun bir sıcaklık, içimde ürpertici bir soğukluk hakimdi. Odaya çökmeye başlayan loşluk günün son saatlerinin habercisiydi.

Yanaklarımdan boşalan terlerin verdiği karıncalı hissiyat tenimi yakarken ellerime balçık gibi sıvanmış kanlar yüzünden midem çalkalandı. Ellerimin titremesine mani olamazken avuç içimdeki kanları, üzerimdeki elbisenin kumaşında söndürdüm.

Yüreğimdeki patlamaya engel olamazken gözlerimi birkaç adım ötemde kalan; loş odanın rutubetli, boyaları dökülmeye başlayan duvarının bir köşesine gizlenmiş ufacık delikten süzülen sarı ışığın üzerine döküldüğü cesede düşürdüm.

Ayaklarımı, bilinçsizce yerdeki kan gölünün üzerinde uzanan cesete yönlendirdim. Adımlarım, yerdeki tozları kaldırıp cesede yuvarladı.

Yerdeki kan, bedeniyle o kadar içselleşmişti ki karnına saplanmış demir parçası olmasaydı şayet bu kadar çok kanın tüm bedeninden döküldüğü düşünülebilirdi. Dakikalar önce ruhunu teslim etmiş, gri gözleri sönerek boşluğa yuvarlanmıştı.

Emin olmak için kanın sarmaladığı elimi uzatıp kızın soğuk boynuna dokundurdum.

Ufacık bir yaşam kırıntısı aradım.

Nabız yoktu.

Kalp atışlarım hızını artırırken kendimi bu anın gerçekliğinden soyutlamak isterken buldum. Bu anı hiç yaşamamış olmayı diledim.

Rutubetten kararmış, boyası dökülmeye başlamış duvarların ardından yükselen polis sirenlerinin sesi kulaklarıma çalındı.

Titrek bir nefes bıraktım.

Titremesine mani olamadığım ellerimi cesedin boynundan çekip uzun parmaklarımı avuç içime bastırdığım anda cesedin soğuk elleri boğazıma dolandı. Boğazıma baskı yapan elleri nefes almamı engellerken gözbebeklerinin kaybolup beyazın yuttuğu gözleri, gözlerime doğru yükseldi.

Ölümün verdiği soğukluk sesinde can bulurken boğuk, hırıltılı sesi tüm uzvuma dağıldı.

"Katil! Ellerinde kanım var!"

"Sayın yolcularımız, uçağımız Antalya havalimanına iniş yapmış bulunmaktadır. Bizi tercih ettiğiniz için teşekkürlerimi sunar, iyi günler dilerim."

Duyduğum anons sesiyle gördüğüm kabustan sıyrılırken boğazımdaki ellerin gerçekliğinden şüphe ederek ellerimi boğazıma götürdüm. Kabusun getirdiği dehşetle nefes alışverişlerim sıklaşırken terden yanağıma yapışan perçemlerimi kulağımın arkasına sıkıştırdım.

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Jul 10, 2023 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

MEVÂNÎHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin