2.Bölüm

85 6 7
                                    

Hani herkesin hayatını değiştiren bir dönüm noktası vardırya benimkiside üvey annemdi 

Öy lece durmuş ziyaretçi koltuğunda oturan üvey anneme bakıyordum hissettiğim tek şey nefretti.  Hüsnü  'cadıya bak' diye söyleniyordu. Tekrar koşarak odama çıktım. Arkamdan ayak sesleri geliyordu. Kapıyı kapatırken Hüsnü'nün,

"Ah burnum gerizekalı" diye bağırışını duymamla arkamı dönüp ona baktım. Ow kapıyı yüzüne kapatmıştım.

Ona göz devirip kulaklıklarımı kulağıma takıp müzik dinlemeye başladım. Gözlerimden yaşlar aktığını hissettim. Tekrar kapının açılmasıyla kendime geldim. Kimsenin beni ağlarken görmesini sevmezdim. Hemen gözyaşlarımı silerek bulanıklaşmış gözlerimi kapıya çevirdim.

Üvey annem odama çıkmıştı. Sinirlenip kaşlarımı çatarak ona öldürücü bakışlar attım.

"Senin burda ne işin var!" diye bağırdım.

"Sakin ol Mavi konuşmaya geldim."

"Benim senle konuşacak birşeyim yok!"

"Benim var ama!" diye bağırdı. Bana bağırmaya hakkı yoktu. Sinirlenince gözlerimden yaş gelmesi beni ayrı sinirlendiriyordu.

"Söyle ve git o zaman." söylemeden gitmeyeceğini biliyorum. Söylesin ve cehenneme yani evine gitmesini istiyordum. Derin bir nefes aldı.

"Babana dedenden miras kaldı. Ve bu miras söyleyemeyeceğim kadar fazla. Babandan sonra bu miras sana kalacak ve ben bunu istemiyorum. Yani babanı ortadan kaldırmama yardımcı olursan mirası bölüşürüz. Ve burdan çıkmana yardımcı olurum. Ama eğer kabul etmezsen deli raporun olduğu için mirası kimse kullanamicak."

" Ne!!"

Bu kadın nasıl böyle konuşabilir Allahım kafayı yiyecem!! resmen karşıma geçmiş babanı öldürüp mirası paylaşalım diyor bütün gücümü toplayarak saçına yapıştım

"Semra kaya aklından bile geçirme yoksa şuan bu hastaneden cesedin çıkar!" o ise saçlarını ellerimden kurtarmaya çalışıyordu. Kapıda pusuda bekleyen bir adet Hüsnü bulunuyordu.

"Oo kız kavgası" diyerek benimle üvey annemin saçlarına yapıştı. Hemşireler sesi duymuş olacak ki odaya doluşup üvey annemi ben ve Hüsnü'nün ellerinden kurtarmaya çalışıyordu. Hüsnü benden daha sinirliymiş gibi hâlâ elleri saçlarındaydı. Hemşireler Hüsnü' ye sakinleştirici vermek zorunda kalmışlardı. Üvey annem ise saçları elektrik çarpmış gibi görünüyordu. Ona bakınca gülmemek için kendimi zor tutuyordum.

"Sen görürsün Mavi birkaç gün sonra kötü haberi alınca yüzünün halini görmeyi sabırsızlıkla bekliyorum" deyip odamdan çıktı.

"Bekliyorum! Devranı dönecek dikkatli ol." diyerek arkasından bağırdım. Hemşirelerde ortalık sakinleşince odamdan çıktılar. Hüsnü bey yatağımda sakinleşitirici yüzünden yatıyordu. Koşarak kucağına atladım. Hüsnü o sırada sıçrayarak çığlık atmaya başladı.

"Kalsana üstümden gerizekalı!" diyerek bağırıyordu. Hemşireler odaya baskın yapar gibi tekrardan girdiler. Ben Hüsnü'nün üstünde, Hüsnü can çekişir şekildeydi.

Gelde yanlış anlama.

Hemşireler gözlerini kapatarak odadan çıktılar. Aşırı yanlış anlaşılmıştık." Hüsnü hep senin yüzünden!"

"Ben naptım lan!" diyerek bağırdı. Ona göz devirerek üstünden kalkıp sirkelendim.

"Neyse susadım su içmeye gidiyorum. Geldiğimde seni odamda görmemiş olayım. Yoksa sen gece uyurken cinlerimi müsallat ederim." diyerek ona tehditler savurdum. Odadan çıkarken hala Hüsnü'ye ters ters bakıyordum. Arkamda birine çarptığımı hissetim. Dönüp bakmak için arkamı usulca döndüm.

Allah' ım tut beni ölüyorum.

__________

Yb nasıl. Bu bölüm Mavi'nin sinirlenişiyle geçti ya fkapdkfwlkf müq bölümlerle gelcez.

Kitapla kalın!

SAHTE DELİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin