Arka koltukta oturarak camdan etrafı izliyordum. yarım saattir meraktan ölmek üzereydim. Jungkook'un bu acelesi neydi acaba.
Seviştikten sonra jungkook arabayı temizlediği gibi tekrar yola çıkmıştık arada bir dilini yangının içinde gezdiriyor ve ya dudağını ısırıyordu bir sorun mu var dediğimde ise cevap vermiyordu.
Telefonuma gelen bir bildirimle telefonumu kucağımdan alarak ne geldiğine bakmıştım.
Haber bildirimi gelmişti. Bu Aralar hiç gündemi ve ya olayları takip etmiyordum.
Kilit ekranındaki şifreyi açarak gelen bildirimin üstüne tıklamıştım tıklamamla berber karşıma bir araba kazası fotoğrafı çıkmıştı. Altındada açıklaması.
Haber ajansı *
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bugün akşam saatlerinde aşırı hız yapan araba yüzünden iki can kaybı, bir ağır yaralı ve üçü ise hafif sıyrıklarla kazayı atlatmıştı. Ölen birisnin min ofisinin başkanı olan min jeyun'un oğlu min yoongi olduğu belirlenmişti kalbine saplanan demir parçası yüzünden hayatını kaybettiği bildirildi ailesi olay yerine geldiğinde annesi fenalık geçirip hastaneye kaldırıldı. İkinci ölen şahıs ise park jimin
Jiminin ismini okumamla gözlerim dolmuştu sanki her şey bir anlığına durdu benim için ellerim titrerken devamını okumak için aşağıya doğru kaydırdım. Jimin olamazdı o... O şimdi evde oturyordu bir sürü park jimin vardı o benim jimin'im olamazdı. O beni bırakıp bir yere gitmezdi. Gözümden düşen göz yaşını titreyen elimin tersiyle silerek dolu gözlerimle okumaya devam ettim.
Busan'dan bir kaç ay önce gelen park jimin park seohuyun oğluydu annesi ve babasına ulaşmadıkaları için henüz bir haber yok. Genç adam olay yerinde başına saplanan camlar yüzünden olay yerinde hayatını kaybetti. İki cansız bedeni bugün morga kaldırıldı....
Kalbime giren ağrıyla berber nefesim kesilmişti. Telefonu elimde daha fazla tutamayarak yere düşmesine izin vermiştim " güzelim iyimsin?" cevap vermemiştim.
Hayır inanmıyordum jimin değildi o.... O başka birisy di elerimile kulaklarımı kapatarak kulağımın çınlamasını eneglemeye çalışmıştım. "j-jimin!" dudaklarımın arasından birer birer hıçkırıklar kaçıyordu. Kalbimdeki ağrı büyürken gözümün önünde o kaza sahnesi sanki canlanmıştı jiminin çığlıklar, o korku dolu gözleri ve o yardım muhtaç hissetmesi o.... O bunlara dayanamaz dı ki onun bedeni bunu kaldırmaz dı. Bu benim meleğim olmazdı " güzelim sakinleş lütfen!"
Jungkook bir arkaya bana bakıyordu birde önüne bakıyordu. "jungkook!" önümüzden gelen kos kocaman tırı görmemle berber ağlamam daha da şiddetlenmişti. Jungkook önüne döndüğü gibi direksiyonu kırmsaıyla berer önden gelen başka bir aracı sıyırması bir olmuştu.
Jungkook direksiyon hakimiyetini kaybetmesiyle beraber bir uçuruma doğru hızlıca ilerliyordu jungkook ön koltuktan hızlı biçimde kalkarak küçük ardan hızlıca yanıma gelerek bedeni sanki bir kalkanmışcasına beni sarmıştı benim çığlıklarım arabayı doldururken bir yandanda jungkookun beline sım sıkı sarılmıştım.
Bir anda arabanın içinde hafif havlandıgımızda jungkookun ağzından şu cümle fırlıyı vermiştim
"seni seviyorum güzelim. Korkma!"
Gerisi ise bir boşluktu. Ne bir ses vardı nede bir ışık. Kap, karanlıktı. Bir anda neler olmuştu böyle rüyamıydı yoksa kabus mu? Yoksa her ikisinin bir bileşenimiy di. Neden jungkook veda edercesine konuşmuştu. Jimin öldü yoksa onun yanına mı gidecektim jungkookla berber.
Zaman çok çabuk geçiyordu göz açayıp, kapanınca ya kadar çok hızlı geçti her şey.
Bu kısacık zamanda çektiğim acıyla o korku bana bir ömür yemişti her şeyin bir kabus olmasını diledim her şeyin.
Lakin her zaman her istediğimiz olmuyordu şu an ki gibi öyle değil mi? Her şey keşkeden oluşuyor lakin hepsi keşkeyle bitiyor.
________
Oy ve yorum yaparsanız sevinirim ben demiştim bir sürpriz var diye 🙂
