Kafes [knj]

9' Gel dans edelim.

Bazen Betha öylece oturur ve dışarıyı izlerdi. Rüzgarın yaprakları sallandırmasını, caddeden geçen insanları veya etrafta dolaşan kedileri izlerdi. Ama izlemeyi en çok sevdiği şey kesinlikle insanlardı. Ne düşündüklerini veya o anda nereye gittiklerini çok merak ederdi. Öyle kalabalık veya işlek bir yerde oturmadığı içinse üzülürdü.

Öyle bir gündü. Kendi odasındaki tekli koltuğunu pencereye yaklaştırmıştı. Hava fazla güzel göründüğü için pencereyi de açmıştı hatta. Sıcak bir meltem gezindi yüzünde hafif dışarıya doğru eğildiğinde. Ellerini pencerenin önünde birleştirmiş ve kafasını yaslamıştı. Belki de tam şu an kafasından hiçbir şey geçmiyordu. Bu rahatlatıcı geliyordu ona, bir nevi terapiydi hatta.

Bir süre sonra elindeki iplerle dışarı çıktı komşusu. Aslında izlemesi pek hoş olmazdı ama bir kere merakını cezbetmişti. Bu yüzden biraz daha dikkatle izlemeye başladı. Evin arkasına doğru yürüdüğünde hızla ön tarafa bakan bu pencereden ayrılıp evin arkasına koştu Namjoon'la birlikte Betha.

Diğer pencereyi açıp onu izlemeye devam etti. Joon şimdi elindeki ipleri ayırmaya çalışıyor, karmaşıklığı çözmeye çalışıyordu. Açtığında ise bunun bir hamak olduğunu anladı Betha. Evin arkasındaki büyük ağaçlardan iki tanesini gözüne kestirdi Namjoon ve bağladı sıkıca onlara. Sonrasında memnun olduğu belli bir şekilde yaptığı hamağı izledi.

İçeri girdiğinde ise Betha sıkkınlıkla ayağa kalktı. Diğer pencereye gideceği sırada komşusunu yeniden gördü. Bu sefer elinde bir kitap olduğunu görmek zor değildi. Hamağa dikkatli bir şekilde önce oturması ve her an tetikte olması güldürdü Betha'yı. Umarım düşmezsin, diye geçirdi içinden hatta. Sağlamlığından emin olan Namjoon uzandı yavaşça.

O kitabı açtığında ve okumaya başladığında derin bir nefes aldı Beth. Beyaz gömleği ne kadar hoş duruyordu üzerinde öyle. Kollarını kıvırmıştı ve fazla özensiz durmuyordu öyle. Bir kez daha esti o tatlı rüzgar. Betha gözlerini ayırmıyordu Joon'dan. Namjoon'un parmakları arasındaki kitap ne kadar da küçük görünüyordu. Tek eliyle kolayca tutabiliyordu mesela. Veya saçları... öyle güzel süslüyordu ki tatlı yüzünü. Düşüyor gibi hissetti Betha. Bilmediği bir karanlığa düşüyor gibi. Hem görmek için aydınlatmak istiyordu hem korkuyordu.

Kısa bir süre sonra onu izlemeyi bırakıp pencereyi kapattı ve perdelerini çekti. Sonrasında ise odasının bütün perdelerini örttü. Daha öğlen olmasına rağmen uyuyabilmek için yapmıştı bunu. Bir anda bu tatlı rüzgârdan da güneşten de hoşlanmaz olmuştu. Kendini güvende hissetmiyordu tam şu anda. Yatağına girdi usulca. Örtüsünü üzerine aldı güzelce, örttü her yerini ve sıkıca kapattı gözlerini. Sonra uyudu birden.

Akşam olduğunda uyanmıştı bu yüzden bir sersemlik dolandı bütün vücudunda. Bazen uykuya yenik düşüp öğlen uyuyanlar iyi bilirdi bu sarhoşluğu. İlginç bir tat bırakırdı ağızda hatta. Zil çaldığında yataktan çıktı usulca. Saçlarını düzeltmeye çalışırken ve elleriyle tararken merdivenlerden indi. Kapıyı açtığında karşısında Namjoon'u gördüğünde minikçe gülümsedi. Joon ise şaşkınca onun üzerinde gezdirdi gözlerini. "Yeni mi uyandın, özür dilerim uyandırdıysam." dedi hızla.

Betha hızla kapının arkasına saklanırken onun karşısına geceliği ile çıktığını onun bu cümlesiyle fark etmişti. "Öğlen yatmıştım, yeni uyandım." dedi utangaç bir tavırla. Namjoon'un çok hoşuna gitmişti bu hali. Dağınık saçları ve üzerindeki güzel kumaşla, uyku mahmuru gözleriyle karşısında duruyordu öyle. "İçeriye davet etmek isterdim ama..." dedi ve saçlarını kulağının arkasına sıkıştırdı. "Sorun değil." dedi Namjoon kıkırdarken.

"Aslında akşam seni yemeğe çağırmak için geldim." diyerek devam etti. "Yemeğe mi, nereye?" dedi hızla Betha. "Benim evime. Hep buraya geliyorum ama sen bir kez bile gelmedin bana." derken gözlerini çekmedi Betha'dan. Betha'nın gözleri ise Namjoon dışında her yerde gibiydi. Bir süre sonra hızla ona baktı ve gülümserken konuştu. "Yemek yapabiliyor musun ki?" dedi gülerken. Namjoon da bununla gülmüştü. "Dışarıdan alırız diye düşünmüştüm dedi." usulca. "En kötü olduğum şey yemek yapmak." diye fısıldadı.