Mijn broer heet Koen

Hoofdstuk 14

Merel pov

De afgelopen paar nachten in mijn nieuwe kamer waren moeizaam. Overdag was ik moe, en snachts kwam ik niet in slaap door de nachtmerries en het nieuwe bed. Alsof ik in een soort van koorts droom was gekomen. Al vaker schoot ik zwetend rechtop in bed als ik in mijn droom weer mijn vader op me af zag komen, of nog erger, als ik mijn vader mijn moeder eerst zag slaan tot ze niet meer bewoog, en daarna zijn hoofd naar mij draaide. Af en toe kwam ik niet uit mijn droom en werd ik wakker met Koen bezorgd naast me, en Raoul die me water kwam brengen. Ik maakte ze allemaal wakker met mijn gegil. Ik kon de bezorgde gezichten zien. De vragende blikken. En ik was bang, bang dat ik in mijn slaap zou schreeuwen wat er gebeurde. Ik was bang dat ze te veel van me begonnen te weten, en dat ze er iets van zouden zeggen.

Ik kwam daarna meestal bij Koen in bed te liggen. Daar sliep ik iets beter. Maar nee, op dit moment was ik niet wakker geworden in Koen zijn bed, maar in dat van Raoul. Ik zat rechtop in bed tegen de muur aan. Het was al licht buiten. En voor het eerst had ik na mijn nachtmerrie de hele nacht door geslapen. Het was iets over tien. Ik was niet bij Koen in bed gekropen omdat Koen vandaag naar school moest, en Raoul had gevraagd of ik het erg vond bij hem te slapen, sinds Koen even een goede nacht slaap nodig had. Ik vond het oké, en ik had ook niet gewild dat hij moe zou zijn op zijn school dag. Raoul had aangeboden om op de grond of de bank te slapen, maar ik had liever iemand dicht bij me die ik vertrouwde, en dat was Raoul in de afgelopen dagen wel geworden. Mama had altijd gezegd dat ik nooit snel mensen moest vertrouwen, en geloof me, door alles wat ik meemaakte deed ik dat ik ook niet. Ik vertrouwde bijna niemand. Maar Raoul had vanaf het begin voor me gezorgd en had geweten wat ik nodig had, al kon ik dat zelf soms niet eens plaatsen.

Vandaar dat ik nu ook naast de bebaarde jongen wakker was geworden. Hij lag dicht onder de dekens te slapen. Hij had wel zijn eigen dekens af gestaan en was zelf onder een andere deken gaan liggen. Alles om mij maar comfort te geven. Ik zuchtte nog even rustig uit. Ik wist wat er vandaag op de planning stond. Koen ging naar school tot 4, Robbie ging naar zijn ouders. Matthyas zou terug komen en zijn vriendin zou hier vandaag zijn. En Raoul ging inpakken voor vakantie. Vanmiddag zou zijn vriendin ook komen en vanavond gingen ze weg. En ik had er geen zin in. Weer nieuwe mensen die ik niet kende, die mij niet kenden, en Raoul zou vandaag weg gaan. Samen met Koen was hij de enige die me op mijn gemak kon stellen.

De jongen in kwestie draaide zich ook op dit moment om. Hij opende zijn ogen langzaam. 'Hoi Merel' bromde hij zacht en hij glimlachte even voor hij in zijn ogen wreef. 'Hoi' zeg ik zacht. Raoul gaat ineens recht op zitten. 'Je bent vannacht niet eens meer wakker geweest' zegt hij verbaast. Ik schud mijn hoofd. 'Hoelaat was je wakker?' Vraagt hij nieuwsgierig. 'Kwart voor tien' zeg ik en ik kijk naar de tijd. Raoul kijkt ook naar de klok en staart me met een open mond en vrolijke ogen aan alsof hij zojuist het grootste wereld wonder heeft gezien. 'Je hebt 7 uur achter elkaar geslapen?' Vraagt hij. Ik denk na. 'Ja' zeg ik dan toch ook verbaast. 'Dat is zo goed' zegt Raoul blij. Ik glimlach zacht en ondanks dat ik mijn eigen slaap toch niet kan controleren ben ik een beetje trots op mezelf.

'Kom, we gaan het vieren met een lekker theetje en aardbeien' zegt Raoul. Raoul is er in de afgelopen dagen achter gekomen dat ik graag rood fruit eet, zoals watermeloen, aardbeien en frambozen, dus hebben hij en Koen de halve fruitafdeling in de koelkast gepropt. Ondanks dat ik me daar schuldig over voel, ben ik er stiekem blij mee. Fruit is een van de weinige dingen dat ik niet zo snel mogelijk weer uit wil kotsen als ik het heb gegeten en waar ik niet met moeite na een uur pas drie happen had gehad. Ik stap uit bed en loop achter Raoul aan naar beneden.

In de keuken zit Robbie te ontbijten. Ik rits mijn vest dicht sinds ik me nu toch een beetje oncomfortabel begin te voelen als ik hier zo in mijn pyjama sta. 'Goedemorgen' zegt hij blij. 'He Robje' zegt Raoul. Robbie kijkt naar mij en glimlacht. Ik kijk omlaag en loop naar het aanrecht. Ik hoor hem achter me opstaan en in de keuken komen staan. Raoul pakt een doos aardbeien uit de koelkast en zet de waterkoker aan. Robbie schraapt zijn keel. 'Dus... Euh, ter info... als Raoul weg is, en er is iets met jou Merel, ik wil het niet aan Koen alleen overlaten of dat hij de enige is ofzo, en ik denk dat ik Matthy niet zo ver kan krijgen, dus... ik vroeg me af of...' Robbie stamelt een beetje en hij kijkt me ook niet aan. Ik slik zachtjes. 'Robbie bedoelt of je het oké vind als hij je snachts helpt mocht dat nodig zijn' zegt Raoul. Ik weet even niet wat ik daarop moet zeggen. 'Euhm... nou ja... ik denk het' zeg ik zacht. Raoul glimlacht zacht. Robbie kijkt me nu moeilijk aan. Raoul komt naast me staan. 'Hè, het betekend niet dat hij nu steeds zich met je komt bemoeien, maar hij bedoelt dat... stel er is iets waardoor Koen je niet kan helpen, of je Robbie dan genoeg vertrouwt dat hij je helpt, maar alleen als het echt nodig is' zegt Raoul en hij klopt op mijn schouders. Nu glimlach ik zacht. Robbie kijkt nogsteeds moeilijk. Ik knik. 'Oh, ja daar vertrouw ik hem wel goed genoeg voor, als het moet' zeg ik. Robbie kijkt me aan en glimlacht. 'Oké, gelukkig maar'.

Cute actually
Heeeeyyy tho, het is eindelijk niet meer tering heet YESSSS FEEST

het is zelfs zo dat ik nu natgeregend in de bus zit en de airco staat aan en ik heb het fucking koud (Maar das niet erg, is ook wel weer een chill na een week lang hitte)

Nou, geniet nog van je dag/avond
En tot snel

Love jullieeeee xxxxxx