Rinzu- Ait Olduğum Yer

1

Kaçmıştım... Her şeyden. Başta Japonya'dan olmak üzere her şeyden, herkesten. Çok yoruldum gerçekten. Çocukluğumdan beri dışlanmak, yok sayılmak kadar beni mahveden bir şey yoktu. Aslında her şey abim kardeşim ve Mikeynin suçuydu. O gün kırmadığım o uçak yüzünden hayatım boyunca kalacak bir iz bırakıldı. Keşke sadece yüzümde olsaydı o iz... İntikam almak istedim herkesten ama çok güçsüzdüm, havalı değildim. Onlar gibi değildim... Hep onlar gibi değilsin diyerek büyütüldüm zaten ama haklılardı ne diyebilirdim ki. Abim bir kere bile sevmedi beni ya da arkadaşlarım. En çok da Mikey, hayrandım ona beni sevsin yanımda olsun istedim hep. Çocukluk işte. Ama böyle olmayacağını anladığımda içimdeki kin duygusu büyüdü artık hayranlığım nefrete dönüşmüştü. Bu yüzden üzmek istedim herkesi. Başta Mikeyi yozlaştırıp intikamımı almak istedim. Yanında dostuymuşum gibi davranıp itaat ettim, çok zordu. Hayatım boyunca 'mış' gibi yapmak çok zordu. İyiymiş gibi yapmak, sürekli gülmek, Mikeye tapıyormuş gibi yapmak, sırf planlarım için dugularım yokmuş gibi davranmak. Hoş zaten iyi olmasam da kimsenin sikinde değildi.

Mikeyden intikam alayım derken kendimi daha da mahvettim. Herkes yine onu seviyordu herkes yine onun peşinden koştu. Ben sadece kendimi paraladım. Çete işleriydi, oydu buydu derken dayanamadım İtalya'ya kaçtım. Kimsenin umrunda bile değildim zaten. Yokluğum onların mutluluğu olurdu eminim. Artık buradan da çok sıkılmıştım. Koca şehirde tek başımaydım. Buradan da gitmek istedim. Koskoca dünyada küçücük ben hiçbir yere sığamadım. Ama aradığım bir dünya değil, bir insandı belki de. Bir insanın, dünyam olmasını isterdim, imkansız biliyorum ama isterdim yine de.

Ben böyle düşüncelerimde boğulurken birkaç gündür İtalya'ya kadar ulaşan Japon çete haberlerini gördüm. Dünyam başıma yıkıldı. Başında Mikeynin olduğu bir çeteydi. 'Bonten'. Çetede her türlü pislik vardı resmen. Hayalimdeki Mikey buydu belki de... Her ne kadar nefret etsem de eski günlerimi özlemiştim. Beni siklemeseler bile özlemiştim onları. Merak ediyordum ne yapıyorlar, nasıllar. Hâlâ gerizekalıyım gerçekten. Ama hiçbiriyle iletişimim yoktu zaten.

Başta umursamamaya çalıştım, duymamaya çalıştım kaçmaya çalıştım ama dayanamadım. Haberleri duydukça Japonyaya geri dönme isteğim daha da artıyordu. Bu yüzden bulduğum ilk biletle Japonyaya geri dönmeye karar verdim. Belki çok yanlış yapıyordum ama umrumda değildi. Zaten hiçbir şekilde mutlu değildim ben, en azından böylece ait olduğumu düşündüğüm yere dönerdim.

Sanzu... Sanzunun sürekli dışlanması... Onlar gibi olmaması...
İçimi dökerek yazdım. Belki bok gibi oldu ama yani napim😎🤪 O yüzden yayınlamaya karar verdim 🤠