ZAMANSIZ MİHMAN

3.BÖLÜM

Araf odadan çıkar çıkmaz Tetik bunu biliyormuş gibi hemen söze girdi, "Önce oturalım sonra sana her şeyi anlatacağım. Ama beni sessiz bir şekilde dinlemen gerekiyor unutma. Ve odanın köşesindeki uzun siyah köşe koltuğunu işaret etti.

Tetik'in işaret ettiği koltuğa doğru sağlam ve kendinden emin adımlarla ilerledim. Tetik'te yanıma gelince koltukta yan yana oturmuştuk.

Geçen bir kaç dakikalık sessizlik bana ölüm gibi gelirken Tetik hala başını önünde eğmiş elleri ile oynuyordu ve bir kelime bile etmemişti.

Artık bu sessizliğe son vermek amacıyla "Tetik neyin var? Kaçırılan benim diye biliyorum ama sen benden daha kötü durumdasın. Kötü bir şey mi oldu ? Araf neyden bahsediyor? Ben burada kalamam. Sizce de bir açıklama hak etmiyor muyum? "dedim ve bakışlarımı Tetik'e diktim.

Tetik sözlerimden sonra hızlıca kafasını yerden kaldırıp gözlerime dikti. Bir süre gözlerimin içine bakmaya devam edip "Ben nereden başlasam bilmiyorum Elif. Ama bizimle kalmalısın. Bu adamlar seni Orkide sanıyor ve peşini bırakmazlar. Sen ne yaparsan yap onları inandıramazsın. " diye konuştu.

Yine aklıma gelen soruyla sinir kat sayım yükseldi. Bu Orkide kimdi? Bu soruyu daha fazla içimde tutamazken Tetik'e sormaktan geri durmadım. "Bu Orkide kim? Benim onunla bir bağlantım yok. Neden onu ben sandılar? "

Tetik kararsızlıkla bana bakınca bakışlarım da ne gördüğünü anlamasam da en sonunda oflayıp "Tamam söyleyeceğim ama Araf abiye benim anlattığımı hatta gerekirse bildiğini bile söylemeyeceksin. Tamam mı?" diye bir anlaşmaya varmaya çalıştı. Cevap vermeyip sadece başımı sallamakla yetinince o konuşmaya devam etti. "Orkide Araf abinin sevdiği kızdı. Kimse onun yüzünü bile görmemişti. Araf abi onu bir sır gibi saklıyordu. Onu çok seviyordu. Seni kaçıran adamlar da onun yüzünü daha görmeden bir köstebek yardımıyla onun canına kıydılar." Tetik derin nefes alıp kuru çölleri andıran kahverengi gözlerini nehir yeşili gözlerime dikip biraz kendine dinlenmek için izin verdi.

Tetik dinlenmiş olacak ki ben sessizliğimi korurken o tekrar devam etti, "Araf abim çok acı çekti, yıkıldı, onun ölümü Araf abimi de öldürdü. Sen de onun ölümünden sonra bizim eve gelen tek kız olduğun için seni Orkide sanıp kaçırdılar. Çünkü onlar da emin değil Orkide 'nin öldüğüne sadece adamları öldürdüğünü söylemiş. Bu şekilde zaten gerisini sana Araf abim anlatır. Benim bu kadar anlatmam bile hata ama ne uğruna kaçırıldığını bilmen lazım. "

Araf 'ın yaşadıkları çok ağır şeylerdi. Ben babamın ölümünü şimdi bile atlatamamışken o sevdiğini kaybetmişti. Bir an önce babamın mezarını ziyaret etmem gerekiyordu. Onu gerçekten çok özlemiştim. Yine babamı düşündüğüm için gözümden akan yaşı Tetik'in görmesine fırsat bile vermeden elimin tersi ile sildim. Ben buydum her ne kadar duygusuz gibi görünsem de babam aklıma her geldiğinde bu lanet yaş düşerdi gözümden.

Ben tek maskem olan ifadesizliği tekrar takarken Tetik konuşmaya devam etmişti. "Şimdi burada kalmak zorunda olduğuna ikna oldun sanıyorum. Odan hazır birazdan seninle evine gidip önemli eşyalarını alırız, zaten gerisini alışverişe gidip halledersiniz Eyşan'la. "

Bunları duyduktan sonra sanırım ne kadar inkar etsem de korkmuştum. O yüzden sessizlik yemini etmiş gibi sadece kafa sallayarak onayladım.

Tetik koltuktan kalkıp bana dönünce bende hemen komut almış gibi ayağa kalktım. Yine sessiz bir şekilde hızlı adımlarla odadan çıkmıştık. Beyaz merdivenlerden inerken koridorun başındaki odadan çıkan Araf bize doğru gelirken Tetik 'le birlikte adımlarımız eş zamanlı durmuştu.

Araf her zaman ki soğukluğuyla bize yaklaşıp " Tetik Elif 'in evine gidip eşyalarını alın. Odasını gösterirsin. Benim odamın yanındaki boş odayı hazırlattım zaten. " dedi. Tetik bir şey söylemeden başını salladı. Biz tekrar merdivenlere yönelecekken Araf 'ın sesiyle tekrar durmak zorunda kaldık. " Elif ben odanı ayarlattım ama eksik bir şey yada değiştirmek istediğin nokta olursa Tetik'e haber ver. " ve her zamanki gibi umursamaz Araf bizi umursamadan arkasına dönüp az önce bizim çıktığımız çalışma odasına girmişti.