Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Tam üç yılın birinci yılından beri öyle heyecanlı bir haldeyim ki sanırsın dünyanın en büyük lunaparkında en hızlı trenine binmiş, en yükseğe çıkmış çıtayı fazlasıyla kaçırmış yere ayak bastığındaysa sarhoşluktan kahkaha atmışım
Tam üç yılın birinci gününden beri öyle neşeli bir haldeyim ki sanarsın dünyanın bütün pamuk şekerlerinden yemiş pembe olanlarla bulutlar çizip mavi olanlarla gökyüzünü asmışım tavana
Tam üç yılın üç çarpı üç yüz altmış beş gününden beri öyle güzel bir haldeyim ki sanıyorum senin güzelliğin bana yansımış o güzel gözlerin, gülüşün, kahkaha atışın bana uyarlanmış
baharım, güneşin mutluluk saçarak doğduğu mevsimim halkalarının birbirine sımsıkı tutunduğu sevdiğin zincirim gökyüzümün cenneti güneş ve ayın doğuş yeri hüznün battığı denizimin en güzel dipleri
paytak paytak yürüdüğün çocukluğundan öptüm kısılınca yok olan gözlerinden öptüm ıslanmamak için direnen kirpiklerinden saçlarından ellerinden kalbinden öptüm
sevdiğin ama oynayamadığın her oyunu tutarak elini, oynadım her birini; oynadık her birini. güzelliğini sevemeyen çocukların tuttum elini; anlattım senin o güzel kalbini. tutarak onların elini, oynadın her birini.
sevdiğin ama oynayamadığın her oyunu şimdi oynadın hepsiyle, her birini. bak şimdiki bahçen çocuklar cenneti çocukluğun doğan güneşlerin ev sahibi.
Eskici minder yüzünü göster. Kutu kutu pense... Kim ebe? Sobe.
