Gidenler bak, orada.
Gidenler hep orada bayım.
Herkes var.
Evet herkes yanında, evet.
Ama bak, kimse gerçek değil.
Koca bir kalabalık.
Ve tek bir hiç.
İşte ben. Kalabalığın içindeki hiç.
Duydun mu?
Sus!
Duymadın.
Çünkü hiç kimse konuşmadı.
Bir hiçin sesi duyulmadı çünkü.
Herkes hiçten gitti, hiçliğe.
Sahi, gidenler kim bayım?
Ya da siz.
Siz kimsiniz bayım?
Doğru, siz yoksunuz. Kimse gibi.
Siz, sadece bu şiire gömülüsünüz.
Ve bu şiirler hep hiç.