Glasses 11

142 5 0
                                        

Many days had passed! Di pa rin daw settle ang date sa kasal namin nina Lucy. Pero one thing's for sure. Ngayon, malalaman narin namin kung sino ang ikakasal kay Lucy.

Wala siyang paki. Ni hindi rin siya kinakabahan. Mukhang siya ang manhid eh.

Sabi niya. Para daw sa kinabukasan at sa pamilya niya. She will accept it.

Mamayang hapon namin makakaharap ang pakakasalan ni Lucy. Of course, kasama kami ni Wave. And speaking of him. Hindi pa kami nakapag-usap nang maayos. Hindi niya na rin ako ginugulo.

The class was dismissed. Hinawakan ni Lucy ang nanginginig kong mga kamay.

"Ba't ikaw ang kinakabahan. Diba ako?" She laughed.

"Kinakabahan ako para sayo. Ano ba?" I answered and rolled my eyes.

"I'll be fine Chelsea. Trust me." She said and then winked at me.

Great. Now she's on it.

Lucy is a strong girl. Lahat ginagawa niya para sa pamilya niya. Ganyan niya kamahal ang pamilya niya. For the sake na i-sacrifice niya ang dream niya. Dream kasi niyang magkaroon ng Fateful Encounter katulad ng sa mga fairytales. Na isang araw gigising siya na mahal niya na ang lalaki. Mahal na rin siya ng lalaki. But sad to say sadyang pinagkaitan siya nito.

While we were eating, hindi ko nagalaw ang aking pinagkakainan. Busy silang kumakain habang ako ay nakatitig lang sa fiancee ni Lucy. It was Blood. I am so shocked.

Well, angat rin naman ito sa buhay.

They discussed about the upcoming wedding. Pero wala akong maintindihan dahil shock pa rin ako ngayon. As in.

"Hey!" She tapped my shoulders.

"Kaya pala gusto mo rin." I crinkled my eyes at her.

"No! Ano ba yang iniisip mo. He looks good I shoud say."

"Sinabi mo rin." I said to her.

Nasa dorm na kami. After the meet and greet nila ay naglibot pa kami upang mapasukatan sila nang gown and suit.

--

While we were walking papuntang next class. Lahat nang nadadaanan namin ay napapabulong. Tsk. Ang bilis naman ata nilang nalaman na ikakasal na kami ni Lucy.

The school bell rang at kagaya ng mga estudyanteng tumatakbo. Napasabay na rin kami ni Lucy sa pagtakbo dahil ayaw nang late yung susunod namin na prof.

Days passed and it went smooth. Bakbakan pa rin with the schoolworks and requirements.

Nakahiga ako sa kama ngayon at iniisip ang mangyayare. Nakatulog nalang ako sa kakaisip.

--

Hindi minadali nina Mom and Dad ang kasal namin. Of course. Pinagtapos pa kami nila sa pag-aaral.

Mahalaga pa rin naman ang studies namin. It took us many years para matupad namin ang mga pangarap namin.

We became professionals. At sa tagal nang panahon na yon.

Blood and Lucy were going smooth with their relationship.

Well. As for Wave and me. Yeah. Maraming mang panahon ang nagdaan pero he never stopped to care for me. Nakita ko rin ang pagiging sweet niya.

Na hindi ko alam na may ganyan pala siyang side.

Today was our wedding day. Nauna nang nakasal sina Blood and Lucy. It took us three months after Blood and Lucy's Wedding ng maikasal kami.

Play Run-away by the Course.

Say it's true, there's nothing like me and you
Not alone, tell me you feel it too
And I would runaway
I would runaway, yeah
I would runaway
I would runaway with you

Naalala ko ang mga kadramahan ko noon. How Lucy teased me about calling me manhid.

[Chorus]
Cause I have fallen in love
With you, no never have
I'm never gonna stop falling in love, with you

I was walking at the aisle. There are many guests and visitors. Relatives, friends, and classmates namin highschool and college.

With my father. I walked with grace and beauty. At the end, I saw him. With tears in his eyes. Naiiyak na rin ako with the sight na naiiyak siya.

Dad handed me to him. And they shake hands. Wave guided me papuntang harap.

Close the door, lay down upon the floor
And by candlelight, make love to me through the night
Cause I have runaway
I have runaway, yeah
I have runaway, runaway
I have runaway with you

"Do you, Chelsea Gonzaga take Wave Mendez, as your loving husband?"

I turned to him.

"Yes I do, Father." I answered and smiled sweetly.

"Do you, Wave Mendez take Chelsea Gonzaga as your loving wife?"

He glanced at me.

"Yes I do, Father." He answered.

"In sickness and in health. In poor and wealth. As we grow older,we will keep on loving each other like we do forever!" We gave our vows to each other.

And after that.

"You may kiss the bride."

[Chorus]

And I would runaway
I would runaway, yeah
I would runaway
I would runaway with you

Unti-unting tintanggal ni Wave ang kapa sa mukha ko. He cupped my cheek and kissed me. A kiss with may emotions.

"Mabuhay ang bagong kasal." Sigaw ng isa sa mga relatives ko. Nagpalpakan naman silang lahat. Sumakay na kami sa bridal car at papunta na kami sa reception namin.

Hindi ko kailanman naisip na ito ang kahahantungan nang buhay ko.

Proud To Be ManhidTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon