Will love survive? (sequel hchlm!) (Completed)

Epiloog

A/N dit is een lang hoofdstuk, be prepared ;)

————————————————-

*6 jaar later*

-Ashley POV-

"Sweetheart, calm down!" zegt mijn ma die achter me staat en ze masseert mijn schouders.

"But he's too late, he promised me he would be on time. This day is too important. Ugh why is he always late?!" zeg ik en ik voel de zenuwen terug toenemen. Ik sta recht uit mijn stoel en bijt op mijn nagels. Net op dat moment vliegt de deur open en verschijnt een rode Michael.

"Michael, finally. Where the fuck were you?" zeg ik gefrustreerd en ik smijt mijn handen in de lucht.

"I'm sorry woman. I was stuck in traffic. Now sit down." zegt hij en ik ga terug zitten en kijk naar mezelf in de spiegel.

Hij neemt zijn koffer met al zijn haarproducten en make-up en komt achter me staan.

"Let's turn you into the queen of this marriage." zegt hij enthousiast en hij begint met mijn haar terwijl ik met een grote glimlach in de spiegel voor me kijk. Ik laat mijn gedachten afdwalen en denk terug aan hoe Liam me een half jaar geleden tijdens kerst ten huwelijk vroeg...

*flashback*

Ik lach terwijl mijn pa voor de zoveelste keer het verhaal verteld van hoe hij mijn ma heeft ontmoet. Heel schattig en tegelijk typisch mijn ouders. Ik voel hoe Liam die naast me zit, zijn hand op mijn dij legt en er zachtjes in knijpt. Ik glimlach snel even naar hem en kijk dan naar mijn broer en Sarah die zachtjes met elkaar zitten te praten in de zetel.

"Mommy?" hoor ik plots achter me en ik draai me om naar mijn 3-jarige dochter Katie die naast mijn stoel is komen staan en haar handjes naar me uitsteekt. Ik hef haar op en zet haar op mijn schoot.

"Hey sweetie, are you done playing with Lizzie?"

"Yes." zegt ze geeuwend terwijl ze met haar handjes in haar ogen wrijft en zich daarna tegen me aanlegt.

"I think someone is a little bit tired." zegt Liam terwijl hij met een trotse glimlach naar Katie kijkt.

"I think so too. Maybe it's bedtime." zeg ik.

"Yeah." zegt hij.

"Come on darling, I think it's time for us to leave." zegt mijn ma tegen mijn pa en ze staan recht.

"We're also going to leave." hoor ik Jason achter me zeggen.

We zeggen gedag tegen iedereen en wensen ze nog een prettige kerst voor morgen, eigenlijk voor binnen een klein uurtje, waarna we ze naar buiten leiden. Ze stappen in hun auto en we zwaaien ze uit. Als ze uit het zicht verdwenen zijn, stappen we terug naar binnen en sluiten de deur achter ons.

"Come on sweetie, it's bed time." zeg ik tegen Katie en ik stap richting de trap en Liam volgt mijn voorbeeld.

"Nooo, mommy, I don't want to go to bed yet." zegt ze geeuwend.

"I know sweetie, but it's already late and otherwise you'll be way to tired to play with Lizzie tomorrow." zeg ik terwijl ik de trap opstap en haar haar knuffel, Lizzie dus, aangeef.

"Ok, are you and daddy also going to bed?" vraagt ze terwijl we haar slaapkamer inlopen en ik haar pyjama begin aan te doen. Liam doet ondertussen de rolluiken neer en steekt het kleine roze nachtlampje aan.

"Not yet sweetie. Mommy and I need to do something else before we go to bed."

Ik kijk hem verbaast aan, maar hij grijnst alleen maar.