hoofdstuk 7

186 8 4
                                    

*de volgende morgen*

-Ashley POV-

Ik word wakker met barstende hoofdpijn. Ik ben gisteren huilend in slaap gevallen en aangezien Liam nu niet naast me ligt, is hij gisteren niet teruggekeerd. Ik masseer mijn slapen tot het grootste deel van mijn hoofdpijn weg is en sta dan recht. Ik loop richting de kast en ga door mijn kleren. Ik neem er de eerste broek en trui uit die ik tegenkom en dan loop ik naar de badkamer. Ik sluit de deur achter me en doe mijn pyjama uit. Ik stap onder de douche en stap er pas terug uit als het water al koud begint te worden. Ik droog me af en doe mijn kleren aan. Als ik in de spiegel kijk, zie ik dat mijn ogen rood omrand zijn. Ik doe snel wat foundation en concealor op om het te verbergen en doe dan de rest van mijn make-up. Als ik klaar ben, droog ik mijn haar en krul het. Als ik klaar ben, kijk ik tevreden in de spiegel. Dan loop ik de badkamer weer uit en neem mijn iPhone. Ik wil net Jason bellen als ik besef dat het in de UK al 2pm is en hij dus aan het werken is. Ik zucht en leg mijn iPhone terug weg. Ik besluit dan maar te gaan ontbijten en ga met de lift naar beneden. Als ik het restaurant binnenstap, zie ik iedereen al zitten. Ik ben dus zoals altijd de laatste. Ik neem snel wat te eten van het ontbijtbuffet en stap dan naar de tafel. Ik zie dat er alleen nog plaats is tussen Maddy en natuurlijk Liam. Ik zucht zacht en ga dan zitten.

"Morning." zeg ik stil en ik begin te eten.

Als ik na een tijdje vanuit mijn ooghoeken naar Liam kijk, zie ik dat hij net als mij stilletjes zit te eten.

"What's going on?" vraagt Maddy dan stil zodat alleen ik het kan horen.

Ik draai mijn hoofd naar haar toe, "Can you come to my room after breakfast? I'll tell you then."

Ze knikt en gaat dan verder met eten. Ik volg haar voorbeeld en luister ondertussen naar de gesprekken van de anderen.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~

"So, what the hell is going on between you and Liam?" vraagt Maddy als we terug boven zijn.

"It's a long story." zeg ik stil.

"I have time, tell me." zegt ze en ze legt haar hand geruststellend op mijn schouder.

Ik begin te vertellen en tegen dat ik klaar ben, stromen de tranen alweer over mijn wangen.

"I don't know what to do Mads." zeg ik terwijl ze me in een troostende knuffel trekt.

"You should take the job Ashley, it's your dream." zegt ze en ze kijkt me recht aan.

"I know, but what about Liam? What about you and the others? And what about my family?"

"They'll understand Ashley, I'm sure. And I know that Liam will come around eventually."

Ik zucht, "I dont know Mads, I really don't know. I can't lose him." zeg ik stil.

"I know." zegt ze en ze is even stil. Dan begint ze plots te glimlachen en krijgt ze een grijns op haar gezicht, "I have an idea." zegt ze en direct voel ik de hoop terugkomen.

"What? Tell me."

"Well, Isabella said that she really wanted you to work for her right?"

"Yes."

"And 'Seventeen' is like a worldwide magazine, right?"

"Yes." zeg ik verwart.

"So, that means they also have an office in London, right? Maybe they can transfer you. If she really wants you as bad as she lets on, then that wouldn't be a problem, right?"

Ik voel hoe een grote glimlach op mijn gezicht verschijnt. "Maddy, you're a genius!" zeg ik en ik trek haar in een kleine knuffel.

"I know." zegt ze met een glimlach.

Will love survive? (sequel hchlm!) (Completed)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu