Benim İçin Fazla Güzelsin- Soukoku ✓

Your face gives me strange feelings

"Aptal balık kediyi sevemiyor çünkü yüzünü her gördüğünde huzursuz hissediyor."

Saat kaç bilmiyorum.
Ama epey erken olmalı.
Güneş daha doğmamış.
Neden bilmiyorum.
Farklı hissediyorum.
Farklı hissettiğimi nereden biliyorum.
Kendimi tanımıyorum.
Nasıl farklı hissediyorum?
Son benliğime güvenmeli miyim?
Bilmiyorum.
Belki de sadece görmezden gelmeliyim.
Sahile gidiyorum.
Hava soğuk.
Her gün uyandığınızda hiç bir şey hatırlamadığınız zaman ne kadar gerçek olursunuz?
Olmazsınız.
Siz gerçek değilsiniz.
Siz sadece yanılmasınız.
Gerçek olmak için ne yapabilirsiniz?
Ölebilirsiniz.
Ölmek, hayatın bir yerinde var olduğunun en güzel kanıtıdır.
Eğer gerçek değilsem olabilirim.
Ölerek.
Sahile benden önce başka bir adam gelmiş ama.
O da mı ölecek?
O da mı gerçek olmak istiyor?
Yoksa o da mı yanılma?
Kafasını bana doğru çeviriyor.
Yüzünü görüyorum.
Yüzünü görmemle kalbim sıkışıyor.
Neden bilmiyorum.
Ben zaten hiç bir şey bilmiyorum.
O yüz.
Ama bu tanımadığım adamın yüzü çok tanıdık geliyor.
Gözlerim kapalı bile olsa bilebileceğim bir yüz sanki.
Bu duyguyu sevmedim.
Bana yaklaşıyor.
"Kedi balıktan neden nefret ediyor biliyor musun Dazai?" Adımı nereden biliyor?
"Kedi balığı yemeği olarak gördüğü için mi?" Sorusuna verdiğim cevapla acı dolu kısa ve kısık bir gülüş kaçıyor dudaklarından.
"Balık cidden aptalmış." Sözlerini tamamlamasıyla dudakları acıyla kıvrılmış adam gözlerime bakıyor hüzünlü beni huzursuz eden bakışıyla yine.
Yine?
Yine.
Yineymiş.
Belki de inanmalıyım.
"Dazai, bugün ölme." Diyor bana gözlerime bakarak.
Canım acıyor.
Neden yine bilmiyorum.
Yoruldum.
Son kez karşımdaki adama bakıyorum.
Cevapsız bir şekilde sahilden ayrılırken gülümsüyor bana.
Gülümsemek yakışıyormuş ona...