Taehyung ayağa kalktı, Jisoo taehyunga sarıldı. Taehyung son birkaç yılda hiç bu kadar mutlu olmamıştı.
Sevgi, her şeyi unutturabilirdi insana.
Taehyung birkaç dakikalığına unutmuştu hastalığını,jisooyu kollarıyla kavrayıp kaldırmak istemişti ama kolları çok zayıftı. Taehyungu gerçek hayata döndüren şey buydu, eskisinden daha güçsüzdü. Yavaş yavaş tüm kemikleri eriyordu.
Taehyungun gözyaşları jisoonun omzuna düşünce, Jisoo geri çekildi. Taehyungun yüzünü avuçları arasına aldı.
"Neden ağlıyorsun Taehyung?"
"Sadece fazlasıyla mutluyum. Nefes aldığımı unuttum bir anlığına."
Jisoo taehyunga sımsıkı sarıldı, Taehyungun yüzündeki acıyı hissetmişti. Ama ona ne olduğunu sorarsa daha kötü bir hale gelebilir diye korktu.
Jisoo Taehyungu üzen şeyi bilmiyordu ancak onu mutlu etmek için elinden geleni yapacaktı.
Onun yüzünü güldürmeyi her şeyden daha fazla istedi.
Jisoo ve taehyung bir süre sessizce denizi izlediler.
Jisoonun işe gitmesi gerektiğinde vedalaşıp ayrıldılar.
Taehyung markete uğradı, yiyecek bir şeyler aldı.
Eve gidip yemek yaptı. Yemeği yerken derin düşüncelere daldı yine.
Artık kararından dönemezdi, bir kere Jisoo'ya açılmıştı. Ayrıca Jisooda kendisinden hoşlanıyordu.
Jisooya nasıl açıklayacağını düşündü Taehyung.
Bencil olmayi seçtiği için birkeez daha sövdü kendine.
Sessizce ölmeliydi, arkasında enkaz bırakmak isstemiyordu ama bir yandan da jisoonun onu sonsuza kadar sevmesini istiyordu. Taehyung ölse bile jisoonun ona olan sevgisinin bitmesini istemiyordu.
Belki de jisooya hastalığından bahsetmemeliydi, bir not bırakıp uzaklara gittiğini yazabilirdi. Taehyung öldükten sonra bu mektubu jisooya, jimin verebilirdi.
Ama sevgilisini kandırmakta istemiyordu, çok acınası haldeydi Taehyung.
'acıyorum sana taehyung.' diye mırıldanıp durdu.
Taehyung şimdi sadece hastalığının verdiği acıyı değil, aşkında verdiği acıyı hissediyordu.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
