All along ang alam mo lang sa sarili mo best friend mo siya. Not knowing that for years, he's been waiting for you to remember him as your husband
Paano mo masasabing... tama lahat ng naiisip mo tungkol sa isang tao? Na kilalang kilala mo na siya? S...
"Nood tayo movie tapos arcade! At syempre kain!" Sambit ko as we ride our way to the mall. Pero tahimik lang si Cholo.
"Cholo? Bes? Antahimik mo"
"Ha? Wala. Focus lang ako sa driving"
"Weh? Parang di naman"
"Oo kaya"
"Cholo?"
"Oh?"
"Cholo may nagustuhan ka na bang babae? Ever?"
"H-ha?"
"Kasi wala ka pinapakilalang babae saken eh. Curious lang ako. Baka kasi tinatago mo ganun"
"Wala no" seryosong sambit niya
"Wala kang gusto?"
"Wala akong tinatago. Isa lang naman yung taong gusto ko"
"Talaga?! Sino?!" Excited na sambit ko pero umiling lang siya bago tinapik ang ulo ko
"Sit properly. Tsk"
"Huy sino????"
"Lisa! Ang kulit sabing umupo ka ng maayos eh!" Sigaw niya na kinagulat ko
"S-sorry" sambit ko before shutting my mouth
Poccholo's PoV
I didn't want to shout at her. Pero ever since the accident. Sa tuwing kasama ko siya sa sasakyan my whole focus is always on the road. Ayoko din naglilikot siya. I don't want us to be involved in another accident. Di ko na kakayanin pag ako na mismo naging dahilan pag napahamak na naman si Lisa.
"Just... sit properly" kalmadong sambit ko before I resumed driving
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
"Lisa!" Sigaw ko when she walked out of our car pagdating na pagdating namin ng mall. Inayos ko pagkakapark ng sasakyan bago ko siya hinabol
"Lisa... huy sorry na" sambit ko nang abutan ko siya
"Lisa..." pagtawag ko pa dito kasi nakayuko lang siya eh
"I-ikaw nga dyan yung galit... ikaw yung sumisigaw... nag-nagtatanong lang naman ako. Kung ayaw mo sabihin edi wag" sambit niya before she walked out pero hinabol ko lang ulit siya
"Hay... ayoko lang naman masaktan ka" sambit ko as I look at her figure from behind.
Nakakapagod. Nakakaubos ang ganitong sitwasyon. Pero mahal na mahal ko tong babaeng to kahit hindi niya alam kung gaano na ako nahihirapan sa nangyayari samin. Minsan iniisip ko nang sumuko... kasi isang taon na din... pero walang nagbabago.
Pero umaatras ako. Kasi mas hindi ko kayang iwanan siyang ganito. Mas hindi ko nakikita sarili ko na hindi siya ang kasama ko hanggang dulo.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
Lisa's PoV
"Lisa... huy. Wag ka na magalit... nag-iingat lang naman ako sa pagddrive. Baka kasi maaksidente tayo sa paglilikot mo"
"Dati naman na ko malikot di mo naman ako sinisigawan!"
"Kaya nga sorry na... okay?"
"Libre mo pagkain ko!" Reklamo ko na tinawanan niya lang
"Ano?!" Sambit ko pa
"Pag nilibre kita okay na tayo?"
"Hindi!"
"Ehh wag na lang"
"H-hoy andaya!!"
"Bati na muna tayo. Sagot ko na meals ngayong araw"
"Weh????"
"Oo nga. Tsk"
"Okay tara na" sambit ko na lang then I heard him chuckle
"Ano naaaaa gutom na ko!!!"
"Eto na eto na hahahaha"
Poccholo's PoV
Natawa na lang ako... even with lost memories some habits die hard.
Sa tuwing nagtatampo siya saken susuyuin ko lang ng libreng pagkain okay na. At least in that way I know... I see that it's still her, she's still the girl that I loved and married all this time... wala lang talaga ako sa memorya niya.
I still remember the very first time we met. She was a quiet girl at first glance but when you try and approach her, she's a cheerfull talkative person na makinig ka lang sa mga kwento niya hindi ka na mabbored.
Hindi ko din alam bakit ako napili niya maging kaibigan ng matagal na panahon but I'm glad she did... because I get to experience love and friendship with her all at the same time.
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
