I'M YOURS ||ongoing

CHAPTER 10

****

"[Ah, wala namang problema, Sec. Iana. Hinahanap ka lang ni Sir Denvierr]," Mang Sol said over the phone.

"[Okay po, Mang Sol. Papunta na po ako]," I replied, ending the call.

Bumalik agad ako doon sa dinning area.

"Sino yung tumawag?"sabay na tanong nila Alex and Clark sakin.

"Ano meron daw?" Gwen asked, her eyes wide with curiosity.

"Miss na daw ako ni Denvierr." Biro ko sa kanila. Biglang nabilaukan si Clark. Gumawi naman ang paningin ko kay Alex sabay taray nya kay Clark na animong may ginawang kasalanan si Clark sa kanya.

"Go na girl puntahan mo na sya." Saad ni gwen na may halong pang aasar.

"Yes, chloie di sya mabubuhay ng wala ka kaya dalian mo na!" dagdag pa ni yannie, maarteng sabi ng babaeng to.

Tumingin sakin si Clark. "Gusto mo hatid na kita?" saad naman nya.

"No need kaya ko sarili." saad ko

Pagkatapos namin kumain, naligo, nag-ayos, at tumungo sa ospital, may halo ng kaba at pananabik na gumugulo sa sikmura ko. Sinabihan ko silang feel at home lang tch! Kahit diko naman sabihan silang apat feel at home kakapal ng mukha hahaha chos.

Nag-park ako ng sasakyan, isang alon ng pag-aalala ang bumaha sa akin. Makikita ko si Kuya Ian.

Bago ako bumaba, nagsuot ako ng itim na face mask. Binuksan ng isang guard ang glass entrance door, at binati niya ako ng ngiti.

"Good afternoon po!" he said, his voice warm. Nag bow lang ako bilang pagsangayon sakanya.

Para bang may apoy sa likuran ko dahil sa pagmamadali! Baka kasi sumabog si Sir Denvierr dahil sa pagka-late ko. Alam nyo naman yun may sumasaping diablo!

Suddenly, I bumped into a doctor. The impact was hard enough to make me close my eyes. I didn't fall, though. When I opened my eyes, I was caught in the arms of... Kuya Ian! Our eyes met, and I saw a frown on his forehead.

"Hey! Chloie, what are you doing here... Did mom get sick?" tanong niya, ang boses niya puno ng pag-aalala.

"Hindi kuya..." I replied.

"Or maybe dad... Or perhaps it's you?" he asked, his gaze sharp and intense. He placed his hand on my forehead, checking for a fever.

"Bakit ka naka-facemask? Para ka tuloy may tinataguan..." sabi niya, at para sa sorpresa ko, dahan-dahan niyang tinanggal ang mask ko. "Meron nga ba Chloie?" ang tono nya ay may halong pang aasar.

"Ano ba! Kuya naman, eh!" reklamo ko, snatching the mask from his hand.

"Nang aasar ka naman kuya!" giit ko sa kanya.

"Why are you here?" he asked again. I paused, searching for an excuse.

"CHLOIE DYLAZE AGUIRRAZ!" sabi niya, diniinan ang buong pangalan ko, ang kilay niya nakataas at kinikilatas ang pagmumuha ko.