Muli kong pinagmasdan ang paligid at agad kong inalala kung ano ba ang nangyare kagabi. Kaso, ang naaalala ko na lang talaga nakatulog na ko sa kotse ni Remy tapos wala na. Juskopo, anong nangyayare dito? Ito ba ang napapala ng babaeng tulad ko na nakikipagkaibigan sa isang mayamang lalaki?
Niyakap ko ang mga binti ko at sinubsob ko ang mukha ko sa mga tuhod ko. Pakiramdam ko naiiyak ako. Paano nga kung napagsamantalahan ako kagabi? Patay tayo dyan! Pero... para naman kasing hindi ganoong tao si Remy. Si Adrian baka mapagkamalan pa pag hindi mo siya kakilala pero parang di rin magagawa ni Dre eh.
O baka naman... naloko lang talaga ako. Let-let, bat ang tanga mo? Bat di ml naisip yun? You should've taken precautions muna. Hindi yung basta-basta ka na lang gagala kasama ang isang lalaking kakakilala mo pa lang sa isang araw.
Ayoko na. Ayoko na. Gusto ko nang umuwi. Gusto ko nang ulitin ang lahat simula sa una nung hindi ko pa nakikilala si Remy.
Nang malapit na nga akong maiyak, bigla kong narinig bumukas yung pinto kaya agad kong iniangat ang ulo ko at napunta ang atensyon ko sa pinto nasa tapat ng king-size bed na to.
"Ito talagang si Jeremy. Di ka magkakaroon ng matinong girlfriend pag ganyan!" Narinig kong sigaw ng isang babae tapos bumungad sa akin ang isang dalagang nagmimistulang isang anghel na hinulog ng langit.
Not overacting much, pero ang ganda niya talaga. Yung brown hair niya nakatali sa isang full braid tapos ang kutis niya ay kasing puti ng tanglaw ng buwan. Di lang ata sya anghel eh, dyosa na siya.
"Ay, hello. Gising ka na pala." Nakangiting sinabi niya sa akin nang makita niya akong nakatingin sa kanya. Sinarado niya ang pinto gamit ang likod niya dahil mayroon siyang hawak na tray na may pagkain tapos lumapit siya sa akin.
Nilapag ng babae ang tray sa side table tapos umupo siya sa gilid ng higaan "Ahm... Let-let, right?" Tanong niya sa akin, tumango ako ng mahina "Yes, uhm, nabigla ka siguro noh? Waking up in somebody else's home ba naman. Hayyss, kasalanan yan ng kapatid ko eh. Ang kitid masyado ng utak." Sabi niya sa akin.
"Don't worry, wala namang nangyaring masama, if ever you were thinking there was. Ako ang nagpalit ng mga damit mo, mga damit ko nga yang suot mo eh. Hehe, so... sorry ah. Sana wag kang magalit sa kapatid kong masyado pang bata ang isipan." Paghingi niya ng tawad sabay hawak sa braso kong nakapatong sa tuhod ko.
"Uhmm..." di ako nakapagsalita. Di ko kasi alam kung anong sasabihin ko eh. Other than sa ganda niyang nakakabighani, di ko alam kung anong isasagot ko.
"I'm Jiannie Jane Young nga pala. Ate ako ni Jeremy. You can call me 'Jiannie' na lang or 'Ate Jiannie' kasi mas matanda ako sa 'yo eh." Pagpapakilala kiya. Jiannie. Ang cute ng name.
"Ahm, hello po, Ate Jiannie." Pagbati ko na may kasamang ngiti, nginitian niya ko.
"Ate! San mo daw nilagay yung cellphone ni Adrie?" Narinig namang tanong ni Remy tas nakita namin siyang sumilip mula sa pinto "Oh, Let-let, good morning. Sorry about last night ah. I'll explain everything later, okay?" Agad na sabi ni Remy nang makita niya ako.
"Oo na. Nasa kwarto ko yung cellphone ni Dre. Sa ilalim ng unan ko." Sagot ni Ate Jiannie sa tanong ni Remy. Tumango si Remy "Sige, dito muna ako ah." Sabi ni Remy sa akin at umalis na siya.
"Hay naku. Anyway, sorry talaga ha? Di ka naman galit noh?" Tanong ni Ate Jiannie sa akin.
''Ahmm.. di naman po. Medyo po siguro kasi kasasabi ko lang po kay Remy kagabi na gisingin niya ko pag nakauwi na kami, di niya naman po ginawa." Paliwanag ko.
"Ah, ganun ba? Sige, ako na ang bahala sa kapatid ko. O sya, kain ka muna ng agahan mo tas kung gusto mo, maligo ka na rin. Andyan lang ang CR, pahiramin na lang kita ng mga damit." Alok ni Ate Jiannie.
