FARZ-I MUHAL

2. ZAMANSIZ ZAMAN

SELAMLLARRR! İlk bölümü yayımladım, sonra daha dönemedim buralara, şimdi yepyeni bir bölümle karşınızdayım. Bu bölüm hastane de geçiyor. Yani Alper ile Emina'nın ilk tanıştığı zaman... Oy ve yorum yapmayı unutmayınız.

BİR ŞEYİN GÜZEL OLMASI İÇİN, GÜZEL BAKMAN YETERLİYDİ.

EMİNA KARA GÖZÜNDEN;

Hayatın acımasız tarafı ile tanışmıştım, her şey güzel değildi, fakat ben her şeyin güzel olduğuna inanıyordum. Elime batan küçük diken bile güzeldi acı veriyordu, acı ise insana yaşadığını hissettirirdi. Bu hastane koridorların da güneşin daha doğmadığı bir zaman da kalkmıştım herkes uyuyordu ben ortak alana gelip koltuğa oturdum, dışarıyı seyrettim. Camı açmak istiyordum fakat camlar belli saatlerde açılıyordu. Dışarıdaki havayı bu saatlerde solumayı çok severdim. Uyku haplarım artık beni uyutmuyordu. Kafamdaki sesler delirmeme sebep olacak kadar fazlaydı. Her zaman ne yaparsam bir şeyler söylüyorlardı.
Yapma onu, o sana zarar verecek...
Yap o sana iyi gelecek...
Ve kesin bir dille konuşanlar vardı aralarında. Bazen benim yerime karar verenlerde vardı. Bazen odaya gittiğimde o koridorda nasıl yürüdüğümü hatırlamıyordum, her şey kesik kesikti. Hafızamı unutmam benim için iyi bir şeydi. Demek ki kötü şeyler yaşamıştım. Ama benim bunları yaşayıp alterlerin acı çekmesi beni üzüyordu. İnsan beyninin böyle bir mekanizması olması da ayrı bir şeydi. Dissosiyatif kimlik bozukluğu, çoklu kişilik bozukluğu ayrıca eş tanı olarak; bipolar 2 ve majör depresyon tanısı aldım. Birden her şey güzel giderken bu duvarlara hapis oldum. Sevdiğim adamı kaybettim. O zarar görmesin diye ondan vazgeçtim. Bana iyi gelen bana ev olan kişiyi kaybettim.

Ben evimi kaybettim, ben seni kaybettim.

Arasın istedim. Beni arasın benim burada olduğumu bilsin, beni görmeye gelsin uzaktan da olsa onu göreyim. Bu soğuk şubatı yaza çevirsin gelişi ile dedim. O ise benim gidişimin ben istediğim için olduğunu sanıyordu. Ondan vazgeçmek kolay mı sanıyordu? Kalbim ağırana kadar ağladım o veda edişimde. Kalbimin sıkışması göğüs kafesimi delmeye çalışıyordu. Kalbim bile onu istiyordu. Bu bedenim onu arzuluyordu. Bu beden seni arzuluyordu sevgilim. Hayatın acı tarafı seninle tatlı oluyordu. Ne demiş Bedirhan Almas;