・゜〄°。Cinizler; Son 4 Efendi°。〄・゜

・゜Bölüm┆1°。

O akşam Voldemort, Lily ve James potter'ı öldürdüğünde odada sadece 1 çocuk olduğunu sanıyordu ama 3 çocuk olduğunu fark edemeden Kısmen yok olmuştu. Ruhu odada yaşayan son varlıklara tutundu, yani Hadrian potter peverell, Lucifer potter Peverell, Levi potter peverell... Severus odaya girdiğinde bebekler ağlıyordu  ama Severus o an sadece çocukluk aşkının cesedine bakıp sızlanmakla yetindi.

Dumbledore onaları defalarca ayrıldı her seferinden dursley'lere onları birbirinden uzak tutmasını söylesede çocuklar her seferinde birbirlerini buluyor kardeş olduklarını, hatta üçüz olduklarını çok iyi biliyorlardı. 11 yaşlarına girdiklerinde hogwarts mektubu geldi. Dursley'ler ilk seferinde red etselerde Levi'ın yalvarması sonucu kabul etmişlerdi. Levi, Hadrian ve Lucifer'a göre daha değerliydi. Ama üçüde umursamıyordu, açıkcası kendilerine göre onlar herkesten üstündü, ve bu bir gerçekti.

Olaylar bu aşamada farklı gelişti. Hagrid gelmedi, tabi bu aslında büyük bir mesele ama hagrid'in yerine başka bir adam gönderdikleri için sıkıntı etmedi üçüzlerimiz. Adam onlara nasıl giriş yapacaklarını anlatırken üçüzler pür dikkat dinliyorlardı. Açık konuşmak gerekirse büyücü dünyasında hiç çıkmayacakları için gerek var mıydı sorgulanır. Adam diagon yolundaki dükkanları teker teker anlatmış. Onları potter hane kasasına götürmüş, üçüzler oradan ihtiyacı olacağını düşündükleri kadar altın almışlardı. Ardından sırayla bütün kitaplar, cübbeler, gerekli malzemeleri aldıktan sonra son olarak âsa almaları gereken üçüzlerimiz. Şaşkınlıkla ollivender denen yere bakıyordu. İçeri adım atar atmaz üçüzler dondu. Nasıl bu kadar çok olabilirdi ki? Hadrian'a ismi-lazım-değil'in âsa'sının kardeşi verildi. Diğer ikisinde kuzen âsalar verildi. Ollivender onlara iyi şanslar dilemişti. Ardından üçüzler oradan ayrıldı.

Bütün işlerini halleden üçüzler adama veda etmiş ve ortada sap gibi kalmışlardı. ne yapmak istediklerini tam olarak bilmiyordu bu yüzden mektup'da belirtilen 9 3/4 çeyrek reyonu'na doğru ilerlediler. Etrafta kimsenin olmadığına emin olan üçüzler hızla perondan geçerek karşı tarafa ulaştılar. Waow.. Tren.. O çok büyüktü. Daha 3 saat olduğu için kimse yoktu, buda onların işine gelmişti. Hemen rastgele bir vagona oturdular ve eşyalarını çıkardılar. Üçüzler sessizdi, her zaman sessizdiler. Ağızlarını bıçak açmıyordu lakin 3 saati kitap okuyarak geçirecek kadar sessizdiler.

"Hadrian, okulda 4 takım varmış
slytherin, Gryffindor, rovenclaw, Hufflepuff. Bunlardan biri bizim binamız olucak ve ben hepimizin aynı binada olduğuna inanmak istiyorum."

"Korkma Lev. Benim aldığım kitaplardan öğrendiğime seçmen şapka bizi Ait olduğumuz binaya koyacak. Hepimizin aynı olduğu gerçeği aynı binada olucağız demek."

"Benim öğrendiğim kitaplara göre Lucifer, Slytherin bize en uyan takım. Ve çoğu kitapta hadrian'ın adı geçiyor onun Lord Voldemort'u yenecek kişi olduğunu söylüyorlar."

"Lord Voldemort konusunu araştıralım Lev. Bu Lord kim?"

"Karanlık Lord bütün büyü dünyasını özgürleştirmek sihri serbesleştirmek isteyen ama bir kaç muggle'yi öldürdüğü için kötü olarak damgalanan kişi."

"Bu saçmalık! O adam iyi bir şey yaparken kim onu bu kadar kötü biri olarak tanımlar ki?"

"kendini iyilik lordu ilan eden Albus Dumbledore."

"pff... İyilik mi? Bence asıl iyiliği Voldemort yapıyor! Onun tarafına geçmemiz gerek. Değil mi hadrian?"

Bir süredir sessiz olan çocuğa baktılar. Çok düşünceli bir Tavrı vardı. İkisi birbirine baktı ve Levi kardeşinin yanına oturup ona sarıldı. Hadrian birden şoktan çıkmış bir tavırla Levi'a baktı, bu tavrını bir köşeye fırlatıp ona sarıldı. Kapının açılması ile sarılmaları yarıda bölündü ve üçüzler aynı koltuğa oturdu.