date || ryeji✓

fifteen

sabah gözümü açtığımda, hemen aklıma gelen şey ile lanet ettim.okula gitmeye hevesim yoktu ve başım ağrıyordu.
dün geceden sessize aldığım telefonuma baktığımda Ryujin'den bir sürü mesaj geldiğini farkettim.ayrıca 7 kere aramıştı.

"saat 12 oldu kalksana salak."diyen abime sinirle yastık attım.

"kapıyı çalmadan girmesene!"

"tersinden mi kalktın bugün?sakin olsana."

ayağa kalkıp çoraplarımı giydim.

"annemlerin işi var bugün.bende arkadaşlarımı çağıracağım eve sen dışarı çıkarsın."

"nedenmiş o?sen dışarı çık ben çıkmayacağım."

"sözümü ikiletmesene."diyip yerdeki yastığı bana atınca bende oflayarak banyoya taraf koştum.

yorgundum.dün gece uyumamıştım ve yorgundum, tüm gün uyumak istiyordum.
ama tam da bu günü bulmuştu,evde olamazdım.

saçlarımı toplayarak kendime rahat bir kıyafet seçtim.onları da giyerek yemek yemeden ayakkabılarımı giydim ve abime gideceğimi haber verip dışarı çıktım.

nereye gideceğimi bilmiyordum.
hiç kimseyle konuşmak istemiyordum,
sadece kafa dinlemek istiyordum.

dün gece çok düşünmüştüm.Ryujin'in bu yaptığı beni niye bu kadar üzmüştü,kalbim niye acıyordu.hiçbirinin cevabını bulamamıştım.kafam çok karışıktı, eğer iyi bir arkadaşsam Ryujin'in bir kızla böyle mutlu olmasına neden sevinmemiştim ki?

ayrıca o kız kimdi?yüzünü görmemiştim.
ama deli gibi merak ediyordum kim olduğunu.
tam bunu düşünürken telefonum çaldı,arayan Jihyo unnieydi.

"naber Yeji?"

"iyi gibiyim sen,neden aradın?"

"hiç canım sıkıldı o yüzden aradım konuşuruz diye.neden iyi gibiyim dedin ki."aniden aklıma gelen şeyi söyledim.

"uzun hikaye.evde teksen size gelebilir miyim?abim evden kovdu beni."

"evdekiler yok gel.ama gelince herşeyi anlat tamam mı?"

"tamam geliyorum 5 dakikaya."

zaten yol kısa olduğu için yola koyuldum ve hemen de oraya vardım.kapı açıldığında Jihyo bana sımsıkı sarıldı.sanki bunu bekliyormuş gibi gözümden yaş geldi ve onun omzunu ıslattı göz yaşım.

"hey neden ağlıyorsun?ne oldu Yeji?"benden ayrılıp yüzüme baktığında elimle koltuğu işaret ettim.ikimiz de oturduğumuzda anlattım herşeyi.

"işte böyle oldu.o kızın yüzünü göremedim ama hayal kırıklığına uğradım,neden böyle üzgün olduğuma da anlam veremiyorum.

"sence neden üzgünsün?Yeji bunu gerçekten anlamadın mı? bunları bana söylediğinde anladım onu sevdiğini."

"sevdiğini mi?"

"evet.yoksa neden onu kıskanasın ki?"dediği o sözden sonra anladım,ben Ryujin'e aşık olmuştum.aslında bunu önceden anlamalıydım ama inkar etmeye çalıştım hep.

jihyo ile yemek yiyip bu konu ile ilgili konuştuk.ne yapacağım ile ilgili tavsiyeler verdi bana,her zaman böyle oluyordu zaten.grupta herkesten yaşça büyük olan oydu ve bizim ablamızdı.bize hep tavsiyeler verirdi.
biz böyle konuşurken ben uyuya kalmıştım.

__

Ryujin

Yeji
Seni seviyorum
Beni affet
Ama eğer affetmezsen de anlarım
Yine de onunla aramızda birşey yoktu
Gerçekten yoktu

<><><>

keske okuyan herkes yorum yapsa :")
Ryujin de aşkını itiraf ettiğine göre gelsin momentlerr