Fakat sanmam, hala yatağımdan çıkamayacak kadar korkak bir insanım ben.
Annem birkaç iş söylüyor işe gitmeden, burun kıvırıp yatıyorum yeniden. Pazar varmış mesela bugün, demese bilmeyeceğim. Semiz otu iyi olurdu diyor, çokta severim ama inan, hiç halim yok, zaten dışarıda korkarım.
Sigara çekiyor canım, onu bile alamıyorum çıkıpta.
Jimin, söylesene ben neden bu kadar korkağım?
Grey
Biz hasta adamlarız, Yoongi Min.
Canavarlarımız var, zihnimizi kirletip derimizi kanatıyorlar ama,
aynı zamanda da çok güçlüyüz biz. Onlara karşı savaşabiliriz.
İyileşebiliriz.
Blue
Bazen...
İyileşmek istemiyorum.
Ya da korkuyorum, bilmiyorum.
Ne hissettiğimi bile tam olarak bilmiyorum.
Grey
Peki benimle konuşurken ne hissettiğini biliyor musun?
Blue
|Evet, kalbim hızlanıyor.
Huzurlu hissediyorum.
Güvendeymişim gibi.
Mutlu ve bazen heyecanlı.
Grey
Bende böyle hissediyorum sana.|
Demek hislerin hastalığın üzerinden karışıyor.
Depresif ve korkarken.
Blue
Bilemiyorum, genel olarak böyleyim ben.
Grey
Biliyor musun, ellerimiz çok yakışırlar birbirlerine.
Blue
|Evet, fazlasıyla.
|Ellerini tutmak istiyorum.
Grey
Ve sen bir gün ellerimi tutmak için geleceksin bana.
O vakit Yoongi,
güzel ellerini sonsuza dek bırakmayacağım.
Sıkı sıkı tutacağım ve biz iyileşeceğiz güzelim.
Blue
|Tutabilir miyim sahiden Jimin?
|Bu kadar korkarken...
O günü sabırsızlıkla bekliyor olacağım, bayım.
Bölüm Sonu
12.43 '21822'
İyileşir miyiz sahiden biz korkaklar? İyileşmek... ister miyiz?
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
