Yeniden merhabalar 👋🏻
Sınır koyuyorum arkadaşlar:" 15 oy 25 yorum
°°°°°
Jimin'in Ağzından
Uyandığımda ilk hissettiğim şey başımdaki şiddetli ağrıydı. Elimi başıma atıp doğrulmaya çalışınca bileklerimden yatağa kelepçelenmiş olduğumu görmemle son olanları hatırladım.
Sabah bahçedeyken birden biri gelip ağzımı ilaçlı olduğunu düşündüğüm bezle kapatmış ve bayılmıştı.
Eve kim girmiş olabilirdi? Amcamın haberi olmadan birinin girmiş olmasına pek ihtimal vermiyordum çünkü evin etrafı koruma dolduydu.
Başımın ağrısıyla yerimde tekrar kıpırdanıp başımın ağrısıyla tekrar kafamı bıraktım.
Birkaç dakika sonra kapı açılmıştı. Içeriye iri yarı bir alfa girmişti. Alfayı ilk defa görüyordum. Ben ne yapmış olabilirdim ki?
Adam yanıma yaklaşıp tepemde durdu.
"Uyuyan güzel sonunda uyanmış ha?"
Alayla konuşmasıyla ürkek bakışlarımı gözlerine çıkardım.
"S-sen kimsin?"
Konuşmamla ortaya küçük bir kıkırtı bıraktı.
"Kim olduğumu yakın bir zamanda öğreneceksin zaten tatlı çocuk merak etme. Sadece seni sevgili amcanı biraz üzmek için alıkoyduğumu bilmen yeterli."
Amcamın umrunda olur muydu ki beni kaçırmaları? Beni sevmiyor olduğunu biliyordum ama yine de üzülürdü belki.
Korktuğum için cevap verememiştim o da bundan hoşnut olmamış olacak ki konuşmaya devam etti.
"Sakın o küçük aklından kaçma planları geçirmeye kalkma. Burası dağın başında ve çevrede tek bir ev bile yok."
Sert sesiyle konuştuğunda iyice yattığım yere sinmiştim. Amcam çok gecikmezdi değil mi?
El ve ayak bileklerimdeki kelepçeler yüzünden eklemlerim morarmıştı ve ağrıyordu. Rahatsızca kıpırdandığımda bir bakış atmıştı bedenime.
"Eğer bu kelepçelerden kurtulmak istiyorsan bana kendini kanıtlaman lazım."
Başımı eğip cevap vermememe sinirlenmiş olacak ki sertçe çenemi kaldırmış ve yüzüme yaklaşıp bağırmıştı,
"Sana soru sorulduğumda bana kelimelerle cevap vereceksin. Duydun mu beni?!"
Sert sesiyle korkuyla yutkunup konuşmuştum,
"B-ben e-evet."
"Güzel şimdi burda usluca bekle sana yemek getireceğim. Anladın mı?"
Tehditkar ses tonuyla konuşmasını korkuyla kafamı sallayarak onayladım. Ama dediğim şeyi hatırlayarak sesimi titretmemeye çalışarak konuştum,
" Evet, anladım."
Bana son kez kısa bir bakış atıp kapıyı açık bırakarak gitti.
Nereye düşmüştüm böyle? Burda ne yapacaklardı bana? Daha ne kadar böyle kalacaktım. Vücudumdaki yaralar acımaya başlamıştı.
Birkaç dakika sonra kapıdan tekrar aynı beden girmişti. Elinde bir tepsi vardı ve içinde de bir kase, bir dilim ekmek ve bir bardak su vardı.
"Tepsiyi içinde çok az eşya bulunan odadaki komodine bırakıp cebinden çıkardığı anahtar ile yanıma geldi.
Ona şaşkınlık ve korkuyla bakarken el ve ayak bileklerimi çözmeye başladı.
En son ayağımda bir tane kalmışken gözlerini bana çıkarıp baktı ve tekrar yönelip kilidi açtı.
Doğrulduğumda eklem acıları ve vücudumun çeşitli yerlerinde hissettiğim acılarla tıslayıp oturur pozisyona geldim.
Buraya gelmeden önceki gün hiç yemek yememiştim. Evde amcam olamadığı zamanlarda yemek yapılamazdı.
Tepsiyi önüme bıraktığında kaşığı alıp yavaşça içmeye başladım. Çorbanın tadı beklediğimden daha iyiydi. Daha kötü olmasını tahmin ediyordum ama yetenekli biri yapmıştı belli ki.
Çekinerek yemeğimi bitirdiğimde suyumu içip çekildim.
Alfa hâlâ başımda duruyordu. Tepsiyi komodine koyup bana yöneldi. Tekrar kelepçeyi bağlayacağını düşünürken yüzünü yüzümle aynı hizaya getirip dikkatle gözlerime bakarak konuştu,
"Seni bağlamama gerek var mı?"
Çok yakınımda duruyor olmasıyla kafamı sallamıştım ama kaşlarını çatmasıyla konuştum hemen.
"H-hayır."
Konuşurken gözleri saniyelik dudaklarıma kaymış ardından tekrar gözlerime çıkmıştı.
"Aferin akıllı çocuk."
Geri çekilip komodinden tepsiyi aldı. Kapıya yönelip çıkmadan önce bana bir bakış atmıştı.
Kapıyı kapattığında arkadan kilit sesi duymuştum. Odada sadece hafif bir gaz lambası ışığı vardı. Zamanı bile anlamam mümkün değildi çünkü pencere bile yoktu.
Sakince ayaklarımı kendime çekip korkmamaya çalıştım. Karanlıktan kokrakdım ama ay ışığı beni huzurlu hissettirirdi. Şuan o da yoktu.
En azından bağlı olmadığımı düşünerek cenin pozisyonunda yatağa kıvrıldım ve üşüyor da olsam uyumaya çalıştım.
Bünyem çok hassastı hasta olmamayı umdum.
°°°°°
Arkadaşlar selamm👋🏻 Bu bölümü kadar okuduysanız baştan başlayın lütfen çünkü değişiklik yaptım.
Umarım güzel gidiyordur bu fic için planlarım var baya:$ düşüncelerinizi şuradan alayım 👉🏻
Sınır geçilsin bölüm yazarim hemen yorumlarınızı okumak beni çok mutlu ediyor yazarsanız sevinirim. Geçiş bölümleri olduğu için biraz sıkıcı olabilir yazarken de sıkıcı çünkü tıkanıyorum şuan shsvhshz biraz ilerlesin güzel olucak ins :"
Bölümler de uzayacak ilerledikçe merak etmeyin.
Bu gece herhangi bir ficime baska bir bölüm daha atarim belki :*
Öptüm herkesi kendinize iyi bakın 😽👋🏻
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Querencia • Jikook
FanfictionJeon'dan aldığı borçları ödeyecemeyen Park Sungwon ölümle burun buruna geldiğinde ona yiğenini satmayı teklif eder. Jeon başta bunu kabul etmez ama içindeki kurdunun söylemesiyle kabul edip adama biraz daha zaman verir. Ailesinin ölümünden sonra hep...
