𝓖𝓸̈𝓻𝓾̈𝓷𝓶𝓮𝔃 𝕹𝖆𝖒𝖏𝖎𝖓

𝓝𝓮𝓭𝓮𝓷 𝓾𝓶𝓾𝓽 𝓿𝓮𝓻𝓭𝓲𝓷?

Neden umut verdin Namjoon?
Neden benimle oyun oynadın?
Ben seni kendimden daha çok severken sen tam bir orospu çocuğuydun.

"Neden umut verdin o zaman?" Jin'in sesi kısık çıkıyordu. Namjoon ise kalbinin derinliklerinde bir acı hissediyordu. "Peki.." Namjoon şaşkınca Jin'e baktı. "Sadece peki mi..?" Jin alaya güldü. "Evet, başka ne yapabilirim ki? Hikaye bitti.. sen başrolsün.. ben ise sadece bir figüran.." Jin için her şey bitmişti. Ve ya hiç başlamamıştı. "Homofobik misin?" Namjoon yavaşça kafasını salladı. "Homofobiklerin canı cehenneme.." Jin artık yaşamak istemiyordu. Zaten şu ana kadar yaşadığından pek te emin değildi. "Jin.. sana bir şans verebilirim. Deneyebiliriz.." Jin kahkaha atmaya başladı. Tanrım  daha az önce onunla oyun oynadığını söyleyen adam şimdi deneyebiliriz mi diyordu? Haha. Komik değil. "Ah hayır Namjoon.." kısa bir süre durdu ve gözyaşlarının akmasına izin verdi. "Sen bunu sadece vicdanını rahatlatmak için yapıyorsun.. Ama ben seni o vicdan azabında boğıcam.."