Uni
"hyung.."
"ပြောလေ"
"လမ်းထွက်လျှောက်ရအောင်လေ"
"ဟာ..ပျင်းတယ်
မလျှောက်ချင်ဘူး"
"hyungကျတော်တို့လမ်းလျှောက်ရင်းနဲ့ဆိုင်တဆိုင်မှာတခုခုစားရအောင်နော်"
"မသွားချင်ပါဘူးဆို"
"hyungရယ်..လုပ်ပါနော်..နော်လို့"
ဂျောင်ဟိုဆော့ကိုဘယ်လိူနည်းနဲ့ပြောရမယ်ဆိုတာဒီကောင်လေးသိသည်
"ပြီးရော..ဒီတခါပဲနော်"
"ဟုတ်ပါပြီ"
ခြံထဲကထွက်ထွက်ခြင်းကြားလိုက်ရသောအသံ
"သူခိုးကောင်.."
"yoongi"
"ဘာ..ဘယ်လို...ခင်ဗျားကျတော့်ကိုဘယ်လိုခေါ်လိုက်လဲ"
"မကြားဘူးလား..သူခိုးကောင်ရဲ့
ငါ့သူငယ်ချင်းကိုဘာလို့ခိုးသွားတာလဲ"
"ကြိုက်လို့ချစ်လို့ပေါ့"
"ဟိုဆော့ ငါမင်းကိုဒီလိုသက်ကြားအိုကြီးနဲ့သဘောမတူနိုင်ပါဘူး"
"ဘာ..သက်ကြားအို
ဒီမှာအဖိုးကြီးကျနော်ကUniကျောင်းသားလေးနော်"
"မောင်..တော်တော့"
"ငါကိုများအဖိုးကြီးတဲ့
ငါကမင်းထက်တောင်နုသေးတယ်ကွ"
"ယွန်းဂီ..မင်းလည်းတော်တော့"
"ခင်ဗျားမလွန်လာနဲ့နော်"
"လွန်တော့ဘာဖြစ်လဲ
ထိုးမလို့လား..လာလေ"
"ခင်ဗျားးး"
"တော်တော့လို့ပြောနေတယ်လေ!!!"
ဟိုဆော့အော်လိုက်တော့မှတိတ်သွားကြတဲ့သူတို့နှစ်ယောက်
"ဘာလို့ရန်ဖြစ်နေကြတာလဲ
ပြောစမ်းပါအုံး
မင်းတို့အသက်ကိုလည်းကြည့်ဦး
ခုချိန်ထိရန်ဖြစ်လို့ကောင်းတုန်းလား..ဟန်"
ထိုအခါယွန်းဂီဟာမျက်ရည်လေးစမ်းစမ်းနှင့်
"ငါကမင်းကိုစိုးရိမ်လို့ကွ
ငါ့ကိုအဲ့လိုမအော်ပါနဲ့"
ထယ်ယောင်းကတော့ကြောင်ကြည့်လျက်သား
"မင်း..မင်း..ငိုနေတာလား"
YOU ARE READING
hyungကမောင့်အပိုင်
Fanfictionအရမ်းချစ်တတ်လွန်းသူကြီးထယ်ယောင်းအကြောင်း UniရောZawyiရောရေးထားပါတယ်နော်
