ხუთი დღე გავიდა.....ექიმთან უკვე ვიყავი.....ჯანდაბა.....ამას ვერც წარმოვიდგენდი.....ჩემი ცხოვრება ჯოჯოხეთია.....კიბო მაქვს.....ეს.....იცით......როცა ეს გავიგე,ჩემი სხეულიდან ყველა ემოცია გაქრა.....გარდა შიშისა.....ვკანკალებდი.....გული სწრაფად მიცემდა......თვალებს აქეთ იქით ვამოძრავებდი და ვფიქრობდი მხოლოდ სიკვდილზე.....აღარ შემიძლია......მინდა მოვკვდე.....კიბო?.....ახლა მეცინება....
კენა:-მისაკი,მესმის რომ ახლა დეპრესიაში ხარ,მესმის რომ ერთდროულად ამდენი რამის გადატანა არ შეგიძლია,სრულიად მესმის....
მისაკი:-გესმის?უფრო ალბათ გინდა გესმოდეს....მაგრამ ეგეც არ შეგიძლია...
კენა:-მისაკი....მე რითაც შემიძლია დაგეხმარ(ო)....
მისაკი:-ჩუმად!...შეგიძლია ჩემი მშობლები დამიბრუნო?ან შეგიძლია მეგობრები გამიჩინო?შეგიძლია ეს დაავადება გამიქრო?არა....ვერაფრით დამეხმარები.
ნანნო:-ემა, ვწუხვარ რომ ასეთი ბედი გერგო,მაგრამ კენას ასე ნუ ელაპარაკები...
მისაკი:-ჯანდაბა...კენა მაპატიე,მე უბრალოდ.....უბრალოდ....
კენა:-არაფერია მისაკი,ამაზე უარესებიც მომისმენია(უღიმის)....ხო მართლა,დღეს ჩემი მეგობარი მოვა,ნატაშა ქვია,მინდა გაგაცნო,თანახმა ხარ?
მისაკი:-(ფიქრობს:ასე ვატკინე გული,ამით მაინც გავახარებ...)რათქმაუნდა თანახმა ვარ, მაინტერესებს ვინარის შენი მეგობარი(ფიქრობს:მასზე მაინც არაფერი ვიცი,იქნებ ასე გავიგო.)
ნანნო:-მააშ,ეხლა ოთხი საათია,ხუთზე მოვა,მისაკი შხაპი მიიღე.
შხაპი მივიღე,შემდეგ მუსიკებს ვუსმენდი და ამ დროს კარებზე დააკაკუნეს.
ნანნო:-მეემგონი მოვიდა,მისაკი მოემზადე...
ნანნომ კარები გააღო და ვხედავდი ზრდასრულ,დახვეწილ გოგონას,შავი ქუსლებით,კაბით რომლის მარცხენა მხარე ლურჯი,ხოლო მარჯვნე მხარე შავი იყო,ყელზე ოქროს ყელსაბამი ეკეთა ისევე როგორც ყურზე ოქროს საყურეები,ქერა კულულები ჰქონდა,საშუალო ზომის სახე,მწვანე თვალები,არც ისე გამოკვეთილი წარბები და პატარა საყვარელი ტუჩი.
YOU ARE READING
•ეცადე წარმოიდგინო•
Aventura•მოზარდ ტიპიურ ინტროვენტ გოგონას(სახელად ემა) გარს ექსტრავერტული გარემო არტყავს,რის გამოც კომფორტის ზონა ენგრევა.კომფორტის ნგრევის გამო ქუჩაში გავა სადაც მჯდომარე გოგონას და ბიჭს დაინახავს....•
