YANLIŞ ZAMAN

◇Tanıtım◇

Selam yine ve yeni hikayemle buradayım:) Bu gün kitap isminde ve kitabımda ki karakterler için isim bulmama yardım eden bir diğer okuduğum kitap karakteri Mali Dikmen e kocaman teşekkür ediyorum ♥Mali Dikmen karakteri de sevgili yazarımız nin kitabı Yalancı Dokunuşlar a ait birisi. Ebrunun haberi var mı bilmem ama bazen Mali ile konuşuyoruz hahwhaha bu benim için bir ilk aslında :) Kitap karakteri ile konuşmak biraz garip aslında düşünsenize o karakter gerçek biraz garip hissettim neyse. Şimdi yapmak istediğim asıl konuya geleyim tanıtım bölümünü yazıyorum inşallah. Hadi tanıtıma geçelim fazla konuşmayacağım yoksa beni burdan alamazsınız :))

●●●●●●●●●

♤Tanıtım♤

Oğuz telefonu masanın üstüne bırakırken 'çok heyecanlıyım akşam Duru ile nasıl görüşeceğim' diye düşünüyordu. Aylardır bir kıza tutulmuş ve kimseyle pek görüşmeyen ketum kızı nasıl ikna edeceğini düşünüyor bir yandan da ilk buluşmaların da ekilmekten korkuyordu. Ellerinin titremesini gördüğü an ve avuç içleri terlediği için pantalonuna elini silerek odaya pat diye giren kişiye baktı. Efkan Arıkan yel gibi içeri girip Oğuzun masasının önünde ona eğilmiş parmak sallıyordu. "Eğer bu akşam ki toplantıyı da kaçır seni mahfedeceğim Oğuz Serman "diyordu. Oğuz korkuyla biraz daha terleyip yerine sinerken karşısında ki hem patronu hemde kendisinin yüzde ikilik ortağıydı. Yüzde ikilik ortağı olduğu için saygı duyulmuyor ezilip duruyor asla saygı görmüyordu. Oğuz şirketi bırakıp başka basit işlere başvuru yapmak istediği an bu defa da Efnan Atabey tarafından alı konulmuştu.

Efkan Arıkan ile Efnan Atabey bu dünyaya yayılmış pisliğin asıl sahipleriydi. Asla kimseye acımıyorlar soğuk duruşlarıyla insanı buz tutturuyor ve ülke içi-dışı uyuşturucu satıcılığına ev sahipliği yapıyorlardı. Ülkeye uyuşturucu girişleri bu iki isim altında yapılıyor satışlar diğer insanlar ile yapılıyordu. Bu işe en çok da Efnan bakıyor Efkan sadece Efnan önüne hangi dosyayı koyarsa inceliyor onaylıyor ve işler icraate geçiyordu. Oğuz bildikleri yüzünden bu işin dışına çıkamıyor oda girdiği bataklıkta boğuluyor. Oğuzun tek kurtarıcısı Duru Işık tı onun için bu şirkete gelip gidiyor artık tek gayesi Duru'ya açılıp onunla bir yuva kurma hayaliydi ama karşısında ki adam bu akşam ona yine bir toplantı kitlemişti.

Efkan Arıkan kendisine küçülmüş gibi görünen adama öfke ile bakıp masanın üstündeki dosyayı adama fırlatarak "Dinle beni Oğuz Serman yine kaçarsan bu işten seni asıl o zaman işin tam göbeğine sokacağız"deyip çekti gitti. Efkan odadan fırlayıp Efnan'ın odasına geçmek için asansöre binerken karşılaştığı kurye ile bir saniyelik bakışmadan sonra tuşa basıp bekledi.
Kurye kendisinden önce inmiş elinde çiçeklerle katta ilerlerken Efkan kapı kapanan kadar çiçeğin asıl sahibini göremedi. Bu şirkete öyle pek çiçek sokulmazdı ama kesin Oğuz'un işidir diye düşündü. Bunu ona düşünmeye iten şey ise Oğuz'un birine aşık olduğu kulağına gelmişti ordan tahmin yürüttü.

Duru ismi gibi duru bir kızdı. Narin ,saf sadece işine gidip gelen bir çalışandı. Burada çalışan diğer işçiler gibi çalışan herhangi birisiydi. "Duru Işık" ismini duyunca kafasını kaldırıp baktığında karşısında bir kurye ve elinde çiçekle karşılaştı. "Buyurun benim" diyerek masasından kalktı. Kurye çiçeği Duru'ya uzatıp "Şuraya bir imza atarsanız" derken Duru "Tabii"diyip imzalayınca kurye gitti. Bir an acaba benim adımda birisi daha olabilir mi? Diye düşündü çünkü kendisi daha önce hiç çiçek almamıştı. Duru çiçeğin içinde gördüğü kartviziti çıkarıp içinden çıkan botu okumaya başladı. "İsmi gibi Duru olan bir kıza sevgilerimle "diye başlıyordu. "Rica etsem bu güzel hanım efendi benimle bir akşam yemeği yiyebilir mi?" Diyordu. Altta ise adres yazılıydı ama kimin gönderdiği belli değildi. Duru aslında biraz kafam dağılır diye düşündü hemde bu ilk randevusu olacaktı merak etti bu notu göndereni ve merakını gidermek adına istenilen adrese gitmeye karar verdi.