หลังจากที่พวกเราทานอาหารเสร็จแล้ว ก็ได้เตรียมตัวแยกย้ายเข้าห้อง แล้วระหว่างที่ฉันเดินไปเข้าห้องนอนก็มีมือใครบางคนมาปิดปาก (ตอนนั้นปิดไฟหมดแล้ว)
"อายเอนไอ อ่อยอ้านน"(นายเป็นใคร ปล่อยช้านน)
"หุบปาก แล้วตามฉันมาซะ"
"ไอ่ อ้วยอ้วยยยย"(ไม่ ช่วยด้วยยยย)
"เงียบซะ"เอายาสลบปิดปากนามิ
"อายอำอะ...ไอ..."สลบ (นายทำอะ...ไร...)
แล้วคนร้ายก็เอาตัวนามิไปทันที
::Akachi Part::
ผมได้ยินเสียงอะไรบางอย่าง ผมเลยเปิดประตูออก
ไป แต่กลับไม่พบใครเลย
"เราหูแว่วไปรึป่าวหว่า"
จริงสิ ไปดูนามิว่าหลับรึยังดีกว่า
'แอ๊ดดด'
ประตูเปิดอยู่
"นามิจัง หลับยังง เอ๊ะ นามิหายไปไหน ไฟห้องก็เปิดอยู่"เดินไปเปิดไฟหน้าห้องนามิก็เห็นรองเท้าที่ใส่อยู่ในบ้านอยู่หนึ่งข้าง
"นามิ !!!!!"
ไม่ๆ นามิหายไปไหน ไม่ได้ตกบันไดใช่ไหมเนี้ย //พลางเปิดไฟทั่วบ้าน
"มีอะไรหรออาคาชิ"นาระพูดขึ้นด้วยท่าทางงัวเงีย
"นามิหายไป"
"หายไปหรอ"แม่อาคาชิพูด
"ลูกใจเย็นๆนะ เค้าอาจจะเข้าห้องน้ำก็ได้"พ่ออาคาชิพูด
"แต่ผมไปดูทุกซอกทุกมุมแล้วไม่เห็นนามิเลย"(คือ ไปดูตอนไหนมิทราบ -..-)
"งั้นก็คิดได้อย่างเดียว คือ..."นาระพูด
"คือ ?"
"โดนลักพาตัวไงล่ะ"
"คิน หาที่ที่นามิไปตอนนี้ ด่วน !!"
ใครทำแบบนี้ว่ะ
"รับทราบครับ คุณหนู"(ชักจะไปเรื่องสายลับทุกทีล่ะ = =")
นามิ ฉันจะหาตัวเธอให้พบ แล้วตามไปช่วย ระหว่างนั้นฉันขอให้เธอปลอดภัยด้วยนะ...
"คุณหนู เจอแล้วครับ"
"ที่ไหน !"
"โกดังร้างแห่ง 1 อยู่ไกลพอสมควรเลยครับ"
"เตรียมรถ รีบไปกันได้แล้ว"
"รับทราบครับ คุณหนู"
ทางด้าน นามิ
อืมมม นี้เราหลับไปนานแค่ไหนนะ (จะว่าแล้วมันไม่นานนะ -.-) ทะ ที่นี้ที่ไหน จริงสิ เราโดนลักพาตัวอยู่นี้นา เกิดมาพึ่งเคยเจอแบบนี้เลย ทำไงดี @_@
"ยัยนั้นตื่นรึยังไปดูซิ"
สิ้นเสียงของหมอนั้นฉันก็รีบแกล้งหลับทันที
อย่าจับได้นะ ฉันเนียนแล้วนะ
"ยังครับ มันยังไม่ตื่น"
"งั้นหรอ ก็ดี จะว่าไปแล้วยัยนี้สวยใช้ได้เลย"
"นั้นสิครับ"
มีคนชมว่าสวยด้วยยย เกิดมาพึ่งเคยโดนชมนี้แหละ (มันใช่เวลาไหมคุณเธอ)
"ถึงแล้วครับ"
"ถึงแล้วหรอ เอาตัวยัยนี้ลงไป ปลุกยัยนี้ด้วย"
"ได้ครับ"
"คราวนี้แหละ ฉันจะเอายัยนี้เป็นตัวประกันแล้วให้พวกมันเอาเงินมา !! โทรไปที่บ้านมัน"ฝั่งลูกน้องอีกคน
"ครับ"
บ้านของอาคาชิ
กรี๊งงงงงง กรี๊งงงงงงง (เสียงโทรศัพท์)
"ฮัลโหล"
[หวัดดี]
"แกเป็นใคร"
[โอ้โห นี้จำฉันไม่ได้หรอ]
"ถ้าจำได้แล้วฉันจะถามไหมล่ะ แกเอานามิไปใช่ไหม"
[ปากแกยังเหมือนเดิมนะ]
"แกเป็นใคร"
[ฉัน เจย์ ไง แกจำไม่ได้หรอ แกเป็นคนแย่งแฟนฉันไปเองนะ ฉันขอทำแบบนี้บ้าง ถ้าแกยังไม่มาหาฉันภายใน 1 ซม. ยัยนี้เป็นของฉันแน่]
"เห้ย ! ว่าไงนะ..."
[ตู๊ด ตู๊ด ตู๊ด]
"โธ่เว้ยยย !!"
"คุณหนู รถได้แล้วครับ"
"รีบไปกัน"
ฉันจะรีบช่วยเธอเดี๋ยวนี้ ถ้าหมอนั้นแตะเธอแม่แต่ปลายเล็บ ฉันจะฆ่ามัน คอยดู เจย์ !!!
YOU ARE READING
Love story รักใสๆของยัยสาวเฉิ่ม
Randomสะ...สวัสดีค่ะ ฉันชื่อ อาซาโนะ นามิ อายุ 16 ปี อยู่ ม.ปลาย ปี 1 ห้อง A ค่ะ เป็นคนที่ เฉิ่ม เชย และจืด ความสามารถพิเศษ คือ สะกดรอยตามและแผ่รังสีอาฆาตค่ะ (นั้นมันความสามารถพิเศษเรอะ -0-) เออ...คือ เกลียดคนเจ้าชู้ค่ะ ยังไงก็ขอฝากตัวด้วยนะค่ะ • ~ • อะแฮ...
