Love story รักใสๆของยัยสาวเฉิ่ม

ตอนที่ 12 ค้างคืน

หลังจากที่ฉันอาบน้ำเสร็จแล้ว ฉันก็ใส่ชุดนอนที่คุณแม่ของอาคาชิเตรียมไว้ให้

"เออ คือ"
"มีอะไรจ๊ะ"
"ทำไมถึงให้หนูใส่ชุดนอนล่ะค่ะ"
"วันนี้นอนนี้เลยดีกว่านะ ดึกมากแล้วด้วย"
"แต่ว่า..."
"ไม่เป็นไรจ๊ะ ฉันโทรไปบอกทางบ้านของเธอแล้ว"

อ๋อ ว่าแต่ เค้าไปเอาเบอร์บ้านฉันมาจากไหน ?

"ก็ได้ค่ะ คุณป้า"
"เยี่ยมไปเลย แต่ว่า อย่าเรียกป้าสิจ๊ะ เรียกแม่ดีกว่า ^^"
"คะ...ค่ะ"
"นี้ห้องหนูนะ เออ ชื่อ นามิ ใช่ไหม"
"ค่ะ"
"งั้นแม่ไปเตรียมอาหารก่อนนะ"

นี้ห้องเราหรอเนี้ย รู้สึกเห็นไม่ค่อยชัดตั้งแต่เข้ามาที่นี้แหะ เอ๊ะ แว่นนนนน แว่นหายย

"นามิจัง"
"แว่น แว่น แว่น"
"นามิจังง !"
"ห๊ะ ว้าย !?"ตกใจลื่นหกล้ม (ซุ่มซ่ามจุง)

'ฟุบ'

"เกือบแล..."
<(พระเจ้าจ๊อช นั้นนามิเรอะ ไม่ใส่แว่น แถมยังปล่อยผมอีก น่ารักเป็นบ้าาา >///<)>
"อาคาชิ มีอะไรหรอ"
"อ้อ คือ คือ..."
<(แม่เจ้าโว๊ยยย อย่ามองฉันด้วยสายตางั้นเส่ ฉันเขินเป็นน่าาา)>
"หื้อ"

'ตึกตัก ตึกตัก'

<(โอ๊ยยย ใจเต้นไม่หยุดเลย เดี๋ยวถ้าอดใจไม่ไหวจะทำยังไง)>

"อาคาชิ"
"ห๊ะ"
"ช่วยปล่อยฉันลงหน่อยได้ไหม"
"อ๋อๆได้สิ"ปล่อยนามิลง
"มีอะไรหรอ มีเรื่องจะพูดใช่ไหม"
"เออ...แม่ แม่ตามลงมากินข้าว"
"อ๋อ อาคาชิ เออ...คือ ขอ ขอ"
"ขอ ?"
"ขอกินข้าว !!!"
"คร้าบ ฮ่าๆ ไปกัน"
"อะ อื้อ"

ทำไมเราถึงไม่พูดออกไปเลยว่า ขอโทษนะ ที่เข้าใจผิด พูดแค่นี้เอง

"เหวออ"
"นามิจัง ไม่เป็นไรใช่ไหม"
"ไม่เป็นไร แต่ฉันไม่เห็นทางเลย มันมัวๆ"
"งั้นอยู่นี้นะ เดี๋ยวฉันไปเอาคอนแท็กมาให้"
"อะ อืม"

อาคาชิ เนี้ยใจดีเนอะ...

"มาแล้ว อะนี้ ฉันยังไม่เคยใส่มัน วางใจได้"
"แล้วนี้มันใส่ยังไง"
"งั้นฉันใส่ให้ ทำตาให้โตๆนะ"
"อื้อ"

อาคาชิ เริ่มขยับเข้ามาใกล้เพื่อจะใส่คอนอะไรซักอย่าง (คอนแท็กลูกคอนแท็ก -.-) แต่ว่าตอนนี้หน่ะ หน้าเขาใกล้มาก มีลมหายใจถี่ๆ ฉันได้กลิ่นของอาคาชินิดๆด้วย ไม่ไหว ถ้าใกล้กว่านี้ฉันตายแน่ๆเลย

"เสร็จแล้ว"
"สะ เสร็จแล้วหรอ"
"อื้อ"
"เคืองตานิดๆแหะ"
"กระพริบตาเยอะๆสิ๊"
"เริ่มหายเคืองแล้ว"
"อย่าไปขยี้ตาเยอะนะ เข้าใจไหม"
"อื้อ ขอบคุณ..."
"^^ เราไปกินข้าวกันเถอะ"
"..."

ฉันและอาคาชิเดินลงไปกินข้าวกันด่านล่าง ตอนนี้ฉันเห็นชัดเลย ถึงจะไม่ชินก็เถอะ

"มาแล้ว แฟนอาคาชิ"

นาระซัง พี่สาวของอาคาชิพูดขึ้น ทำให้อาคาชิพูดกลับ

"อย่าพูดงี้สิผมเขินนาา"
"ก็ปกติ อาคาชิ ไม่เคยพาผู้หญิงเข้าบ้านเลยนี้นา ถึง อาคาชิ จะเคยมีแฟนมาหลายคนก็เถอะ แต่ยังไม่เคยเอามาแนะนำที่บ้านเลย นามิจังเป็นคนแรกเลยนะเนี้ย"
"คะ คนแรก"หันไปมอง อาคาชิ
"-///-"เอามือปิดปากแล้วหันไปมองที่อื่น

งั้นหรอ ดะ ดีใจจัง . /// .

"มาทานข้าวกันเถอะจ๊ะ แหมม วันนี้ไม่ต้องเติมน้ำตาลนะ หวานกันจะแย่อยู่แล้วว"แม่ของอาคาชิแซว
"0///0 / _///_"นามิ/อาคาชิ
"แม่ละก็ ดูสิแซวกันจนไม่กินข้าวเลย"นาระพูดขึ้น
"พี่ก็แซวผมทางอ้อมอยู่ไม่ใช่รึไง"พูดงอนๆ
"โอ๋ๆไม่เอาน่า ไม่งอนพี่นะ"
"เชอะ -3-"

อาคาชิ งอนเป็นผู้หญิงไปได้ น่ารักจัง ทำหน้าเหมือนโดนแย่งอมยิ้มงั้นแหละ

"อาคาชิ"
"หื้อ"
"ฉันมีความสุขจังเลย ^0^"
"-////////-"
"เอ๊ะ เคย์จังหน้าแดงล่ะะ"

วันนี้ฉันได้ค้างบ้านคนอื่นเป็นครั้งแรก ตื่นเต้นนิดๆเลยค่ะ ^0^ แต่ว่าบ้านนี้น่ากลัวพึลึกนะ รู้ทุกอย่างในตัวเราเลยรึป่าวเนี้ย = = สงสัยต้องหาข้อมูลของอาคาชิเพิ่มซะแล้ว...