I'm Yours || Jikook

14

Saldım bombayı 😋

~

Düşüncelerini, çalan telefonu bozdu.

Bilinmeyen numaraydı. Jungkook ile ilgili düşünceleri bir anda yok olmuş, içini korku duygusu kaplamıştı. Titremeye başladı.

Kalp atışları hızlanırken, gerginlik duygusu da bir yandan artıyordu.

Telefon kapandı, ardından tekrar çalmaya başladı. Telefonu, açıp açmamak arasında gidip gelirken, ne olacağını umursamadan açmaya karar verdi.

"Benim.. mutsuz olman için uğraşmama gerek kalmadı sanki, ha?"

Yine aynı sesti. Onun gerçekten burada olduğundan emin oldu. Mutlu olmasına izin vermeyeceğini biliyordu.

Gözleri doldu.

"Ama bu yetmez."

Telefon kapandı. Ve geride, yine tek başına sessizce ağlayacak bir Jimin bıraktı.

~~

Lalisa
Jimin?
iyi misin?
cevap ver mesajlarıma
endişeleniyorum
jungkook olanları
birazcık 🤏
anlattı
jimin anlıyorum
arkadaşın olarak görüyorsun onu
ama keşke
öpücüğüne karşılık
vermeseydin
umut vermemiş olurdun böylelikle

[İletildi]

Lalisa
Neden iletildi yazıyor
jimin iyi misin?
arıyorum açmıyorsun?
ah çıldıracağım
haklısın galiba..
biraz yalnız kalmaya
ihtiyacın var

~~

İki haftanın ardından, kendi telefonunu açtı ve gelen mesajlara baktı. Lalisa'dan ve eklendiği gruptan bir sürü mesaj vardı. Jungkook'dan yoktu.

Bu iki hafta boyunca evde oturmuş, hiç bir yere ayrılmamıştı. Düşünmek için yeterli bir zamandı. İki hafta..

Düzgün beslenmediği için kilo bile vermişti bu iki haftada. Şikayetçi değildi, şuan ki kilosu ile daha iyi göründüğünü düşünüyordu.

Kravatını düzeltirken, bir yandan da aynadan kendisine bakıyordu. Açılan asansör kapısından, içeriye Jungkook'un girdiğini görünce istemsiz bir şekilde gerildi. O günden sonra..

İki yabancı gibiydiler. Birbirlerinin yüzüne dahi bakmıyorlardı, işte bundan rahatsız oldu Jimin. Dudaklarını birbirine bastırdı. Bir şey demeliydi.

Arkadaşlığını bozmak istemiyordu.

Kapı açılınca, onu beklemeden, yüzüne bakmadan giden Jungkook'un arkasından bakakaldı.

"Ah cidden.."

O da çıktı ve kafenin olduğu yöne doğru yürümeye başladı, içeri girdiğinde önceden Jungkook ile oturduğu masa da, Jungkook ve bir başkasını gördü. Kaşlarını çattı. Kimdi o?

Dudaklarını birbirine bastırdı, nedenini bilmediği bir sinir yüzünden. Onun o masada başkasıyla oturması, canını sıktı. Nedensizce.. içinden saatlerce ağlama isteği geliyordu, ona baktıkça. Yönünü değiştirdi bu nedenle.

Ne de olsa, iki hafta boyunca doğru düzgün beslenmemişti. Şimdi beslense bir fark olmayacaktı.

Dışarıya çıktı. Hava artık eskisi gibi soğuk değildi. Bunun verdiği rahatlık ile ince bir hırka giymiş, botlar yerine iş zamanları giydiği yüksek tabanlı ayakkabısını giymişti.

Otoparka doğru yürüdüğü sırada, sürekli olarak arkasını dönüyor, birinin gelip gelmediğinden emin olmaya çalışıyordu.

O'nun ortaya çıkacağını biliyordu.